The Grinning Mist - In Mourning

No light can survive forever.

The absent sun left a hole in the sky,

Clutching to the hungering waves.

Empty the throne of the father star,

Empty and vast is the sky.

Dragged to the sea by the great below,

Leaving the world to eternal night.

No flame burns forever,

No glory lasts.

Under siege by the night,

And so the day falls defeated.

The fire that burn has faded,

Faded away from the sky.

Eternal shadows drown the land,

The moon new ruler of the day.

Vast and still is the ocean,

Great devourer of the above.

The king of stars is dead,

Struck by the dagger of night.

A grinning mist rules the surface,

The father of stars has fallen.

No one has traveled this far,

An emptiness with no horizon.

Geen enkel licht kan eeuwig blijven bestaan.

De afwezige zon liet een gat in de lucht achter,

Vastklampen aan de hongerige golven.

Leeg de troon van de vaderster,

Leeg en uitgestrekt is de lucht.

Door het grote beneden naar de zee gesleept,

De wereld verlaten voor de eeuwige nacht.

Geen vlam brandt voor altijd,

Geen glorie duurt.

's Nachts belegerd,

En zo valt de dag verslagen.

Het vuur dat brandt is gedoofd,

Vervaagd uit de lucht.

Eeuwige schaduwen verdrinken het land,

De maan nieuwe heerser van de dag.

Uitgestrekt en nog steeds is de oceaan,

Grote verslinder van het bovenstaande.

De koning der sterren is dood,

Getroffen door de dolk van de nacht.

Een grijnzende mist heerst over het oppervlak,

De vader van de sterren is gevallen.

Niemand heeft zo ver gereisd,

Een leegte zonder horizon.