From A Tidal Sleep - In Mourning

A deafening sound echoed through the mist

A warm breeze gave the choice of silence to the wind

But the wind grabbed the water to summon the black clouds of the sky

And to open up the eyes of the grieving heaven

Leaving the depths to quench the thirst with rain

A drink from the hands that created the past

Rain upsets the cold surface, wakes what sleeps beneath the ocean floor

Tantrum rises from it’s tidal sleep to crack the surface of this very earth

Water, the bringer of strength to release the wave

Storm bursts out from the giant’s mouth

When salt danced with the flames, the ocean and the sky spoke with fire

No sign of light at the horizon, Orion has faded, torn from above

Fell down from the heavens to be lost in the storm

Descended are the sons of the sky, to repel the assailing wave

The power of two wills divided by hate

In the last minutes of the tide, the hands of the foe held the saviors

Throat

A gathering to summon the dark hunter

Bursting into flames, cutting their strings from the heavens to fall

Into a towering battle between the stars and the sea

Face to face, the hunter stared into the storm

Een oorverdovend geluid weergalmde door de mist

Een warme bries gaf de keuze tussen stilte aan de wind

Maar de wind greep het water om de zwarte wolken van de lucht op te roepen

En om de ogen van de rouwende hemel te openen

De diepten verlaten om de dorst te lessen met regen

Een drankje uit de handen die het verleden hebben gemaakt

Regen verstoort het koude oppervlak, wekt wat onder de oceaanbodem slaapt

Tantrum stijgt op uit zijn getijdeslaap om het oppervlak van deze aarde te kraken

Water, de brenger van kracht om de golf los te laten

Storm barst los uit de mond van de reus

Toen zout met de vlammen danste, spraken de oceaan en de lucht met vuur

Geen teken van licht aan de horizon, Orion is vervaagd, van bovenaf gescheurd

Viel uit de hemel om verloren te gaan in de storm

Neergedaald zijn de zonen van de hemel, om de aanvallende golf af te weren

De kracht van twee testamenten gedeeld door haat

In de laatste minuten van het getij hielden de handen van de vijand de redders vast

Keel

Een bijeenkomst om de duistere jager op te roepen

In vlammen uitbarsten, hun touwtjes doorsnijdend vanuit de hemel om te vallen

In een torenhoge strijd tussen de sterren en de zee

Van aangezicht tot aangezicht staarde de jager in de storm