A Vow To Conquer The Ocean - In Mourning

The screaming winds are begging, no choice, no options left

But to seek aid from the ancient ones, deserters of the coral legion

Memories from a golden age, unveiling knowledge to navigate by the stars

A haunted heart to leave it’s home and ride the waves

Stars align to give guidance

Sail away under the darkening sky, as red turns to black

The night illuminates the path

Sail away, mind made up to make a vow to conquer the ocean

The day the sun forgot to shine, the stars carved something out of the sky

A wooden gift to a haunted heart, for a distorted mind the tide will turn

From a windswept shore, left it’s home.

Years and years entangled in

Affliction

Stared into the eye of the giant, and time stuck it’s head in the sand

De schreeuwende wind smeekt, geen keuze, geen opties meer

Maar om hulp te zoeken bij de ouden, deserteurs van het koraallegioen

Herinneringen uit een gouden eeuw, onthullende kennis om te navigeren door de sterren

Een spookachtig hart om zijn huis te verlaten en de golven te berijden

Sterren worden uitgelijnd om begeleiding te geven

Vaar weg onder de donker wordende lucht, terwijl rood in zwart verandert

De nacht verlicht het pad

Vaar weg, geest gemaakt om een ​​gelofte te doen om de oceaan te veroveren

De dag dat de zon vergat te schijnen, sneden de sterren iets uit de lucht

Een houten geschenk aan een spookachtig hart, voor een vervormde geest zal het tij keren

Van een winderige kust, vertrokken naar huis.

Jaren en jaren verstrikt in

kwelling

Staarde in het oog van de reus, en de tijd stak zijn kop in het zand