Sängerkrieg - In Extremo

Damals wie heute zanken die Barden

Wie Walter und Neidhardt vor achthundert Jahren

Die Lerchen trllern, Hhne buhlen

Wie Schweine sich mit Wonne suhlen

Den Sngerkrieg der eine gewonnen meint

Vom Anderen als Verlierer beweint

Und wo man glaubt den Sieger zu sehen

Sieht man ihn geblht ganz unten stehen

Nur weil wir immer zusammenhalten

Ist diese Saat auch in Kriegen gediehen

Bald, da gibt’s am Arsch die ersten Falten

Ein In Extremo, der wird niemals knien

Mancherorts sind Ruberhhlen

Wo Banden mit den Waffen rasseln

Hei das Blut, die Gockel grlen

Zahn um Zahn es doch vermasseln

Dieses Lied walzt sich durch Neidgewimmel

Glaubt mir oder lasst es sein

Ich klau euch ne Leiter bis weite in den Himmel

Und kss fr euch das Mondgestein

Der Platz ist eng auf jenen Sprossen

Nur einer kann gen Himmel fliehen

Verdammt wir haben dieses Glck genossen

Ein In Extremo, der wird niemals knien

Die Welt ist endlos wie man sieht

Sie birgt nicht nur den einen Schatz

Ein Jeder singt sein eigen Lied

Auf der Wartburg hatten alle Platz

Nur bescheiden ist ein Sieger edel

Dann strahlt er von der Sonne beschienen

Was soll’s so ist nun mal die Regel

Ein In Extremo, der wird niemals knien

Toen zoals nu de barden ruzie maken

Zoals Walter en Neidhardt achthonderd jaar geleden

De leeuweriken fluiten, hanen hof

Zoals varkens zich wentelen van genot

De oorlog van de zanger waarvan men denkt dat hij gewonnen heeft

Huilde om de ander als een loser

En waar je denkt de winnaar te zien

Je ziet hem onderaan staan ​​bloeien

Gewoon omdat we altijd bij elkaar blijven

Heeft dit zaad ook gedijt in oorlogen?

Binnenkort de eerste rimpels op de kont

En in het uiterste zal hij nooit knielen

Op sommige plaatsen zijn er roversholen

Waar bendes met hun geweren rammelen

Hey het bloed, de hanen brullen

Tand voor tand schroef het op

Dit nummer rolt door menigten van jaloezie

Geloof me of laat het

Ik steel je een ladder ver in de lucht

En kus de maanstenen

De ruimte is krap op die sporten

Er kan er maar één naar de hemel vluchten

Verdomme wat hebben we genoten van dit geluk

En in het uiterste zal hij nooit knielen

De wereld is eindeloos zoals je kunt zien

Het bevat niet slechts één schat

Iedereen zingt zijn eigen lied

Er was plaats voor iedereen op de Wartburg

Alleen nederig is een winnaar nobel

Dan schijnt hij in de zon

Wat maakt het uit? dat is de regel

En in het uiterste zal hij nooit knielen