Roses - Imelda May

Who will throw me roses

At the final curtain call?

Who will clap and stamp and chant

In an empty music hall?

I’ve lived every word I write

And acted up under overlights

But when you go home

Arm in arm

I go back to an empty room

No afterglow

After the aftershow

The sacrifice

For art I suppose

It imitates life you see

Limitates privacy

I try to give all of me

But hate the cold reality that

Let’s me live out on the stage

My fantasy when what I really crave is

Not 'like' from some

But love from one

So who will throw me roses?

Wie zal er rozen voor me gooien?

Bij het laatste gordijn?

Wie gaat er klappen en stampen en zingen

In een lege muziekzaal?

Ik heb elk woord dat ik schrijf geleefd

En acteerde onder overlicht

Maar als je naar huis gaat

Arm in arm

Ik ga terug naar een lege kamer

Geen nagloed

Na de aftershow

Het offer

Voor kunst denk ik

Het imiteert het leven zie je

Beperkt privacy

Ik probeer alles van mij te geven

Maar haat de koude realiteit dat

Laat me leven op het podium

Mijn fantasie wanneer waar ik echt naar hunker is

Niet 'vind ik leuk' van sommigen

Maar liefde van één

Dus wie zal er rozen voor me gooien?