Liberty Belle - Imelda May

She’s like no one

You’ve met before

A rare little flower

A precious stone

Unpolished, upturned, gritty and growing up

She’s resilient in the shade of adversity

Rebellious in the face of a threat

Amiable, changeable

You’ll like her 'til she

Knocks your block off

If you step on her

Once cobbled toes

That they stole

That they sold

Like her rights from under her stout dipped nose

Her sons fought and died

Gave their lives

As her daughters heavily bled

In backstreets from dim lit desperate deeds

Drugs blackened her teeth

But her spirit, her mind, is blindingly bright

And a beautiful sight to behold

Her heart has been broken

Bruised, dropped, used up

She’s suffered taunts, been ridiculed

And labelled by fools

So when you pick her up

Don’t patronise her

Talk to her

Look her straight in the eye

And see her glory blind you sideways, frontways

Every bleedin' way

She’s a handsome one

But don’t drench her in praise

That makes her squirm

Beyond her pale confine

Let her rise with a pride

That can only be earned

From the life she has given

To all who have lived within her

She’s in my blood

She’s in my core

She is me

And I am her

She’s free, she’s a fine thing

But not your thing nor my thing

Not a nun nor a moll

Between you, me and the wall

That lady taking liberties

She’s the belle of the ball

Ze is als niemand 

Je hebt elkaar eerder ontmoet

Een zeldzame kleine bloem

Een edelsteen

Ongepolijst, omgekeerd, stenig en volwassen

Ze is veerkrachtig in de schaduw van tegenspoed

Opstandig in het aangezicht van een dreiging

Beminnelijk, veranderlijk

Je zult haar leuk vinden tot ze

Klopt je blok af

Als je op haar stapt

Eenmaal geplaveide tenen

dat ze hebben gestolen

dat ze verkochten

Zoals haar rechten van onder haar stevige ondergedompelde neus

Haar zonen vochten en stierven

Hun leven gegeven

Terwijl haar dochters hevig bloedden

In achterafstraatjes van slecht verlichte wanhopige daden

Drugs maakten haar tanden zwart

Maar haar geest, haar geest, is verblindend helder

En een prachtig gezicht om te zien

Haar hart is gebroken

Gekneusd, gevallen, opgebruikt

Ze heeft last gehad van beschimpingen, werd belachelijk gemaakt

En gelabeld door dwazen

Dus als je haar ophaalt

Betutteer haar niet

Praat met haar

Kijk haar recht in de ogen

En zie haar glorie verblind je zijwaarts, voorwaarts

Elke manier van bloeden

Ze is een knappe

Maar drenk haar niet in lof

Dat doet haar kronkelen

Buiten haar bleke grens

Laat haar met trots opstaan

Dat kan alleen worden verdiend

Van het leven dat ze heeft gegeven

Aan iedereen die in haar heeft gewoond

Ze zit in mijn bloed

Ze is in mijn kern

Zij is mij

En ik ben haar

Ze is vrij, ze is een goed ding

Maar niet jouw ding en niet mijn ding

Geen non of mol

Tussen jou, mij en de muur

Die dame die vrijheden neemt

Ze is de schoonheid van het bal