Til Tor Ulven (Søppelsolen) - Ihsahn

Som å søke beskyttelse mot mørke

i armene til et speil

hos den som kastet deg ut

fra din egen dyriske varme

siden er du siamesisk alene

med et nattlodd i hver av dine fire hender

det er ennå før drukningen

eller trekningen

August

plutselig fikk jeg øye på deg

inne i det forlatte kjøkkenet

et askebeger med en sammensnørt epleskrott

en sigarett stump en kirsebærstein

hvor mange dager eller uker

er det siden det falt så heraldisk på plass

et rundt blikkaskebeger med bunnen dekket av et svart kornete belegg

som gjor med vulkansk aske

det som roper i deg

roper ikke på deg

Mai

annsiktet en nisje

der står skuffen med det i deg som ennå gløder og varmer

når det er stille virker tyngeloven større

ingen frukt nå bare blomster

jeg tenker på et gult eple i regnet

det er spist

dyrene er spist og kommer igjen

vi blir ødelagt og kommer igjen

det som ikke kan se seg selv ser gjennom deg

Desember

tilfrossne fotspor

riller kvadrater kors fiskebeins mønster overstrødd med et tynt lag puddersnø

så kontrasten mellom de opphøyde og de lave partiene blir tydelig

der hvor mange individuelle spor møtes

flyter de sammen i en nesten enhetlig ruglette tekstur

overfloder av spor nærmer seg det sporløse igjen fra motsatt side

det som ikke kan skrike selv har ingen angst

det trenger ikke ditt skrik

som å søke beskyttelse mot mørke

i armene til et speil

hos den som kastet deg ut

fra din egen dyriske varme

siden er du siamesisk alene

med nattlodd i hver av dine fire hender

det er ennå før drukningen

eller trekningen

Zoals bescherming zoeken tegen het donker

in de armen van een spiegel

met degene die je eruit gooide

van je eigen dierenhitte

omdat je alleen Siamees bent

met een nachtkaart in elk van je vier handen

het is nog voor de verdrinking

of de loting

augustus

ineens zag ik je

in de verlaten keuken

een asbak met een ingesnoerd appelkarkas

een sigarettenpeuk een kersenpit

hoeveel dagen of weken?

is het omdat het zo heraldisch op zijn plaats viel?

een ronde blikken asbak waarvan de bodem is bedekt met een zwarte korrelcoating

die doet met vulkanische as

dat wat in jou schreeuwt

schreeuwt niet tegen je

Kunnen

geconfronteerd met een niche

daar is de la met wat nog in je zit dat gloeit en verwarmt

als het stil is, lijkt de wet van de zwaartekracht groter

geen fruit nu alleen bloemen

Ik denk aan een gele appel in de regen

het wordt gegeten

de dieren zijn opgegeten en komen weer

we zijn vernietigd en komen weer

wat zichzelf niet kan zien, doorziet jou

December

bevroren voetafdrukken

groeven vierkanten kruis visgraatpatroon bestrooid met een dun laagje poedersneeuw

zodat het contrast tussen het verheven en het lage deel duidelijk wordt

waar veel individuele tracks samenkomen

ze vloeien samen in een bijna uniform ruige textuur

Overvloed aan sporen nadert het ongebaande weer vanaf de andere kant

wat niet kan schreeuwen heeft zelfs geen angst

het heeft je schreeuw niet nodig

zoals bescherming zoeken tegen het donker

in de armen van een spiegel

met degene die je eruit gooide

van je eigen dierenhitte

omdat je alleen Siamees bent

met nachttickets in elk van je vier handen

het is nog voor de verdrinking

of de loting