Alchemist - Ihsahn

Again I find myself in this narrow chamber

And my kettle simmers with the same old brew

Now turning sour

There must be more to this than chemistry

As my soul burns with fever

Instinctively I do repeat the simple formula

«Solve et coagula»

He stands to face his fate alone

Who will not be content with stone

Some distant glimmers used to lessen my despair

Since then this darkened cell has lost its charm

Now I seek a lightning’s glare

«Grips thee, thou Superman!

Where is the soul elated?

Where is the breast that in its self a world created"-M

«Why grinnest thou at me, thou hollow skull?

Save that thy brain, confused like mine, once sought bright day

And in the sombre twilight dull

With lust for truth, went wretchedly astray?"-F

Opnieuw bevind ik me in deze enge kamer

En mijn waterkoker suddert met hetzelfde oude brouwsel

Wordt nu zuur

Dit moet meer zijn dan scheikunde

Terwijl mijn ziel brandt van koorts

Instinctief herhaal ik de eenvoudige formule

«Oplossen en coagula»

Hij staat zijn lot alleen onder ogen

Wie zal er niet tevreden zijn met steen?

Sommige verre glimmers verminderden mijn wanhoop

Sindsdien heeft deze verduisterde cel zijn charme verloren

Nu zoek ik een bliksemschicht

«Grijpt u, gij Superman!

Waar is de ziel opgetogen?

Waar is de borst die op zichzelf een wereld heeft gecreëerd"-M

«Waarom grijns je naar me, holle schedel?

Bewaar dat je hersenen, verward als de mijne, ooit een heldere dag zochten

En in de sombere schemering saai

Met lust naar waarheid, ging ellendig op een dwaalspoor?" -F