Raw Bones - Howling Sycamore

I shed off layers of self

One dark day at a time

I keep the pain that keeps me awake

I let go of all that I mirror out

There’s a lightning hidden in every teardrop

I aim to get hit by it

I want that charge right into my bones

And may the thunder after deafen my senses

While I’m lying down on this thought

Accepting it for what it is

One can only walk this illusion

For as long as the flame is lit

I’d rather split my eyelids open

And watch the snake crawling towards me

Let the cold blade be on my skin

I’ll make it burn

There are storms one should run away from

And there are storms one should make their own

I carry in my own destruction

I celebrate my own cacophony

I let it be as loud as the beast inside

May the roar wake me up every second that I live

I push my raw feet to keep on walking

May they bleed out ego at every step I take

May they bleed out ego at every step I take

I want to take it all in

The blood and the feathers

The agave and the salt

Departures and mournings

May the eastern wind open my eyes

And lift me up to face myself

To float again in this cage of bones

To feel like the aimless arrow does

To disappear into darkness

To reappear into light

And from the glare towards shadow again

Ik werp lagen van mezelf af

Een donkere dag tegelijk

Ik bewaar de pijn die me wakker houdt

Ik laat alles los wat ik spiegel

Er zit een bliksem in elke traan

Ik wil erdoor geraakt worden

Ik wil die lading tot in mijn botten

En moge de donder daarna mijn zintuigen doven

Terwijl ik op deze gedachte lig

Het accepteren voor wat het is

Je kunt alleen deze illusie bewandelen

Zolang de vlam brandt

Ik splijt liever mijn oogleden open

En kijk hoe de slang naar me toe kruipt

Laat het koude mes op mijn huid zijn

Ik zal het laten branden

Er zijn stormen waar je voor moet vluchten

En er zijn stormen die je je eigen moet maken

Ik draag mijn eigen vernietiging met zich mee

Ik vier mijn eigen kakofonie

Ik laat het zo luid zijn als het beest binnenin

Moge het gebrul me wakker maken elke seconde dat ik leef

Ik duw mijn ruwe voeten om te blijven lopen

Mogen ze hun ego uitbloeden bij elke stap die ik zet

Mogen ze hun ego uitbloeden bij elke stap die ik zet

Ik wil alles in me opnemen

Het bloed en de veren

De agave en het zout

Vertrekken en rouwen

Moge de oostenwind mijn ogen openen

En til me op om mezelf onder ogen te zien

Om weer te zweven in deze kooi van botten

Om je te voelen als de doelloze pijl

Verdwijnen in de duisternis

Om weer in het licht te verschijnen

En weer van de schittering naar de schaduw