Departure - Howling Sycamore

The electricity in this mirror

Whispers to my ears

About all the clashing pathways I live with

Hitting my senses with sparks and nails

Showing me what things would be

If nights didn’t last a lifetime

And darkness wasn’t this lonesome

Years to come are just a blur in the eye

The shape of a ghost caught while falling down

Years to come are buried in this ocean’s belly

Floating as deep as that diary I threw in long ago

Its pages melting in each other

Thoughts and thoughts shapeshifting away

Ink stains forming the only word still worth reading

Departure

Disappearing like the turn in a magic trick

There is no prestige in this act though

The magician is not coming back any time soon

Tonight

May the echo of all the words I didn’t pronounce

Dance in the air for us

Like thousands of bones reflecting the moonlight

Tonight

May everything that is mine be eaten up by fire

I’ll honor the cracking sound of my own past

Smell the sweet bitterness of this all in front of me

And once the salt of these tears will dry out

I’ll rejoice for the chance of seeing you again

Nothing true comes without destruction

And with the ashes of my demise

I’ll paint a new door to open

And may the quiet that follows

Be as kind as the child’s smile in me

While choking from all of this unwanted attention

The electricity in this mirror

Whispers to my ears

About all the clashing pathways I live with

Hitting my senses with sparks and nails

Showing me what things would be

If nights didn’t last a lifetime

And darkness wasn’t this lonesome

De elektriciteit in deze spiegel

Fluistert in mijn oren

Over alle botsende paden waar ik mee leef

Mijn zintuigen raken met vonken en nagels

Laat me zien wat dingen zouden zijn

Als nachten niet een leven lang duren

En duisternis was niet zo eenzaam

De komende jaren zijn slechts een waas voor het oog

De vorm van een spook gevangen tijdens het vallen

De komende jaren worden begraven in de buik van deze oceaan

Drijvend zo diep als dat dagboek dat ik er lang geleden in gooide

De pagina's smelten in elkaar

Gedachten en gedachten die van gedaante veranderen

Inktvlekken vormen het enige woord dat nog het lezen waard is

Vertrek

Verdwijnen als de beurt in een goocheltruc

Er zit echter geen aanzien in deze act

De goochelaar komt niet snel terug

Vanavond

Moge de echo van alle woorden die ik niet heb uitgesproken

Dans voor ons in de lucht

Zoals duizenden botten die het maanlicht weerkaatsen

Vanavond

Moge alles wat van mij is door het vuur worden opgegeten

Ik zal het krakende geluid van mijn eigen verleden eren

Ruik de zoete bitterheid van dit alles voor mijn neus

En zodra het zout van deze tranen opdroogt

Ik verheug me op de kans om je weer te zien

Niets waars komt zonder vernietiging

En met de as van mijn ondergang

Ik zal een nieuwe deur schilderen om te openen

En moge de stilte die volgt

Wees zo vriendelijk als de glimlach van het kind in mij

Terwijl ik stik van al deze ongewenste aandacht

De elektriciteit in deze spiegel

Fluistert in mijn oren

Over alle botsende paden waar ik mee leef

Mijn zintuigen raken met vonken en nagels

Laat me zien wat dingen zouden zijn

Als nachten niet een leven lang duren

En duisternis was niet zo eenzaam