Parody - Hikaru Utada

Late night broadcast

The TV looks at me with its blue eyes

No matter how often I change the channel

I can’t escape that gaze

No matter how many times I look in the fridge

It’s the same answer, an answer I’m used to hearing

The timelimit is about up I need more time, let me be Oh no, this is a parody

But to me, it’s my life story

Without waiting for me, the clock

Pretends not to know anything

I know, it’s a common story

But to me, it’s my life story

Not being some copy of someone else

I’ll write the rest of it from now

Facing the same way with everyone else

It’s the freeway

It’s just a coincidence

When the road split, it was sudden

Hurry me to the seventh floor, please

The elevator is unusually small

But no one else is here, so I feel safe

Set me free from thoughtfulness

Oh no, everything’s a parody

But to everyone, it’s a true story

Without putting any strength into it You pretend that you don’t need anything

I know a couple that looks just like us But they do nothing but argue

Without putting much priority on it

I’ll read the rest of it from now

Oh no, this is probably a parody

I’m sure for someone, it’s a fake story

I can’t wear any shoes but my own

That’s alright, since I can walk like that

I know, it’s a common story

But to me, it’s a real story

Without waiting for the rest of it

I’ll go to see you from now

Nachtelijke uitzending

De tv kijkt me aan met zijn blauwe ogen

Het maakt niet uit hoe vaak ik van kanaal verander

Ik kan niet aan die blik ontsnappen

Hoe vaak ik ook in de koelkast kijk

Het is hetzelfde antwoord, een antwoord dat ik gewend ben te horen

De tijdslimiet is ongeveer om Ik heb meer tijd nodig, laat me zijn Oh nee, dit is een parodie

Maar voor mij is het mijn levensverhaal

Zonder op mij te wachten, de klok

Doet alsof hij van niets weet

Ik weet het, het is een algemeen verhaal

Maar voor mij is het mijn levensverhaal

Geen kopie van iemand anders zijn

Ik zal de rest van het schrijven vanaf nu

Op dezelfde manier geconfronteerd met alle anderen

Het is de snelweg

Het is gewoon toeval

Toen de weg zich splitste, was het plotseling

Haast me naar de zevende verdieping, alsjeblieft

De lift is ongewoon klein

Maar er is niemand anders, dus ik voel me veilig

Bevrijd me van bedachtzaamheid

Oh nee, alles is een parodie

Maar voor iedereen is het een waargebeurd verhaal

Zonder er kracht in te steken, doe je alsof je niets nodig hebt

Ik ken een stel dat op ons lijkt, maar ze doen niets anders dan ruzie maken

Zonder er veel prioriteit aan te geven

Ik lees de rest vanaf nu

Oh nee, dit is waarschijnlijk een parodie

Ik weet zeker dat het voor iemand een nepverhaal is

Ik kan geen andere schoenen dragen dan mijn eigen schoenen

Dat is goed, want ik kan zo lopen

Ik weet het, het is een algemeen verhaal

Maar voor mij is het een echt verhaal

Zonder op de rest te wachten

Ik ga vanaf nu naar je toe