Blizzard Sweeps the Traces - Helengard

By white manes of wild horses,

The blizzard slowly sweeps the traces,

The army is moving out by the road of shadows,

Snow is freezing on the cold temples

The morning light will colour the helmets,

Under an azure sky,

Where we exist no longer,

A zephyr will carry you my song,

Of how we gained glory in battle

The feathers of an arrow will quiver,

The sword will glare by blue contour,

Only to bring a fleeting feel of home,

On all these hoary fields

By the scream of a carrion crow, darker than cinders

The warriors move onwards on their new way

By white manes of wild horses,

The blizzard slowly sweeps the traces.

Door witte manen van wilde paarden,

De sneeuwstorm veegt langzaam de sporen,

Het leger trekt op weg langs de weg van schaduwen,

Sneeuw bevriest op de koude tempels

Het ochtendlicht zal de helmen kleuren,

Onder een azuurblauwe hemel,

Waar we niet meer bestaan,

Een zefier zal je mijn lied dragen,

Van hoe we glorie verwierven in de strijd

De veren van een pijl zullen trillen,

Het zwaard zal schitteren door de blauwe contour,

Alleen om een ​​vluchtig gevoel van thuis te brengen,

Op al deze grijze velden

Door de schreeuw van een zwarte kraai, donkerder dan sintels

De krijgers gaan verder op hun nieuwe weg

Door witte manen van wilde paarden,

De sneeuwstorm veegt langzaam de sporen weg.