Kaipaava haavanlehtinen - Hector

Mä olin yksin — yksin kun jäin,

Ja pidin seuraa vain itsellein.

Mä luin lehtee lopusta päin

Ja kaadoin tintoo sisällein.

Mä henkilöjä-osan liitepalstoja luin

Ja etsin yksinäistä ymmärtäjää.

Mä siihen skeptisesti suhtauduin,

Mut mietin, kannattaisko yrittää.

Ja sitten näin sen nimimerkin:

«Kaipaava Haavanlehtinen.»

On yksin jossain mielin herkin

Hän kiihkon kuriiria ootellen.

Mä lehden konttoriin vein vastauksen

Ja siinä tapaamista ehdottelin.

Mä pyysin vaitiololupauksen

Ja loppuun runoakin yritin.

Myös tuntomerkit panin sivun laitaan:

«On mulla violetit verkkarit,

Ja pankin mainos on painettu paitaan,

Ja paidan päällä reilut henkselit.»

Siis luona patsaan Runebergin

Sua ootan kello yhdeksän.

Saat vielä yhden tuntomerkin:

«Kwai-joen siltaa"vihellän.

Sä tulit pidellen neilikkaa

Ja minä marssia vihelsin.

Sä kysyit: Teiltäkö lohtua saa?

Mä sanoin: Senpä jos tietäisin.

Me mentiin Hotelli Hannikaiseen

Ja sinne viikoksi hukuttiin.

Virta kytkettiin kahteen yksinäiseen,

Me tuskin tuntiakaan nukuttiin!

Mä vielä nään sen nimimerkin:

«Kaipaava Haavanlehtinen.»

On yksin jossain mielin herkin

Hän kiihkon kuriiria ootellen.

Ik was alleen - alleen toen ik bleef,

En ik bleef mezelf maar volgen.

Ik lees de bladeren vanaf het einde

En ik schonk Kuifje naar binnen.

Ik heb de bijlagekolommen voor het gedeelte Mensen gelezen

En ik ben op zoek naar een eenzaam begrip.

Ik was er sceptisch over,

Maar ik vraag me af of je het moet proberen.

En toen zag ik die bijnaam:

"Verlangend Wondblad."

Is alleen ergens het meest gevoelig

Hij is gepassioneerd door de koerier.

Ik nam het antwoord mee naar het kantoor van het tijdschrift

En dat is wat ik voorstelde om te ontmoeten.

Ik vroeg om een ​​belofte van geheimhouding

En ik probeerde het gedicht af te maken.

Ik heb ook de keurmerken aan de zijkant van de pagina gezet:

«Ik heb paarse truien,

En de bankadvertentie staat op het shirt,

En eerlijke bretels op het shirt. »

Dus bezoek het standbeeld van Runeberg

Ik wacht op je om negen uur.

Je krijgt nog een badge:

"Kwai River Bridge" fluit ik.

Je kwam met een kruidnagel

En ik floot de mars.

U vroeg: bent u getroost?

Ik zei: Dus als ik het wist.

We gingen naar Hotel Hannikainen

En daar een week verdronken.

De stroom werd ingeschakeld in twee eenzame,

We hebben amper uren geslapen!

Ik zie nog steeds zijn bijnaam:

"Verlangend Wondblad."

Is alleen ergens het meest gevoelig

Hij is gepassioneerd door de koerier.