Olen hautausmaa - Hector

Nyt siitä vuosia jo on, kun itkin kuutamoon.

Kuu on miehitetty, itsekin mä muuta oon.

Mä olen karvainen mies, mä olen hautausmaa.

Mä oon siipirikko, kuljen taaksepäin.

Mä olen menevä mies, mä olen historiaa.

Mä oon siipirikko laput silmilläin.

Mä olen kasvoton mies, mä pelkään paljastajaa.

Se kuusikymmenluvun alku oli rautainen,

Vaikka tyttö oli rinnoiltansa lautainen.

Niin siitä sanottiin, Elvistä janottiin,

Ja niin limbon suuren ali kuljettiin.

Mun sormi ihoa sai ja vähän isommat nai.

Ja niin aivot maailmalta suljettiin,

Ja sitten minäkin sain, nyt koko maailmaa nain.

Nyt aika pysähtynyt on, ja katson kuutamoon.

Kaikki seisoo, nyt mä miehen kylkiluuta oon.

Mä olen loputon yö, mä olen kirjallisuus.

Mä oon Jeesus-lapsi ilman Mariaa.

Mä olen aikojen työ, mä olen Raamattu uus.

Laulan yöhön kuutta uutta aariaa.

En pelkää historiaa, mä olen hautausmaa.

Het is jaren geleden dat ik tegen het maanlicht heb gehuild.

De maan is bezet, ik verander mezelf.

Ik ben een harige man, ik ben een begraafplaats.

Ik ben een wingman, ik ga achteruit.

Ik ben een gaande man, ik ben geschiedenis.

Ik heb gevleugelde plekken met mijn ogen.

Ik ben een anonieme man, ik ben bang voor een onthuller.

Het begin van de jaren zestig was ijzer,

Hoewel het meisje een bord op haar borsten had.

Dus er werd gezegd dat Elvis dorst had,

En zo werd de grote onder Limbo gedragen.

Mijn vinger kreeg huid en neukte een beetje groter.

En dus werden de hersenen van de wereld afgesloten,

En toen begreep ik het, nu zag ik de hele wereld.

Nu is het tijd om te stoppen, en ik kijk naar het maanlicht.

Alles staat, nu heb ik een mannenrib.

Ik ben een eindeloze nacht, ik ben literatuur.

Ik ben een kind van Jezus zonder Maria.

Ik ben het werk van alle tijden, ik ben de nieuwe Bijbel.

Ik zing zes nieuwe aria's de nacht in.

Ik ben niet bang voor geschiedenis, ik ben een begraafplaats.