La Valla De La Muerte - Haze

Nace un nuevo dia, el sol me mira, el viento

Sopla, peinando dunas ke ardian.

Paso a paso, sentia gris

Melodia, de granos de arena y viento, bailando en la

Lejania.Dejo atras mi tierra, su vida en la desgracia

Del olvido y diagoniza por el sida.

Nubes formadas por

Suspiros, rios de llanto, ira, en sierra leona no hay

Salida.El camino oscuro profana mis miedos, mi sangre

Se vuelve hielo.

El ocaso ilumina el cielo, justo en una

Ke descansa sobre dunas del desierto, senderos de

Plata, sueño, despierto.

El camino es largo, cerca de

Jamada, en el sahara, pies descalzos y un sabor

Amargo.El olor de miles de kuerpos en letargo, el

Desierto llama a la muerte por encargo.

A pesar del

Hambre y del kansancio, atiendo a mis sentidos y mi

Animo, alguno mas de mi murio, kuando golpea el dia y se

Vuelve mas calido, la arena es un imperio de espejismo

Bajo el sol.

Llego a su fin el dorado, manto arido, a mis

Espaldas llevo argelia, sudor y panico, marruecos, ultima

Puerta hacia el mañana.su maleza me llama, escapare en

Llamas

SE ENTRISTEZE EL CIELO, LLORAN LAS

ESTRELLAS, KITAME ESE MIEDO SOLEDAD Y TRISTEZA.

MIRADAS

PERDIAS EN LA INMENSIDAD DE UN SUEÑO, AGONIA DEL

RECUERDO, AL MARCARTE EL PENSAMIENTO

Despues de varios dias, sufrias vigilias

Clandestinos sin hogar, entre suplicas, coran y

Biblia.sudores bajo sombras de las calles, de un kalifa

K.e construye, deskitas kon el hambre.

nadie responde a

El hombre ke su mal eskonde, tras su mirada perdida

Kien sabe donde, kizas en la inmensidad del cielo, o el

Empeño de librar batallas en un viaje

Eterno.marruecos, siempre en el

Infierno, mafias, distas, leyes kon korazon de

Invierno.un dilema perder la vida o alcanzarun

Sueño, la ruta del estrecho tiene un precio

SE ENTRISTEZE EL CIELO, LLORAN LAS ESTRELLAS, KITAME

ESTE MIEDO, SOLEDAD Y TRISTEZA.

MIRADAS PERDIDAS EN LA

INMENSIDAD DE UN SUEÑO, AGONIA DEL RECUERDO, DE MARCAR

EL PENSAMIENTO

Niebla, madrugada incierta.

llegamos a un boske donde se

Dislumbran vallas, la ciudad despierta.

dormir es

Prescindible, soñar kon lo imposible es rozar kon la

Mirada la terrible puerta.

seis metros de alambrada se

Alzan al alba, la libertad se llama ceuta y me deja sin

Habla, sin armas le pido a dios por mi suerte, me

Enfrento en la batalla de la valla de la

Muerte.escalera artesanal es

Nuestro puente.

el daño, la esperanza, miedo

Inexistente, somos noventa imigrantes, kristianos, arabes

Hijos del mismo exodo, hijos del hambre.

la ilusion ke de

Su brillo, kuando el brillo de un caskillo cae al suelo

Y escalera en mano miro al cielo, frente a mi la

Guardia civil, ke es mi sombre guardia marroki, ke viene

Al ritmo de un fusil.

FUEGO!!puse la escalera en la

Alambrada voy subiendo sin aliento en una escena

Gelida, alguien dispara, gritos ke ensordecen tu

Vida, mientras mi korazon me habla: SALTA NO HAY

SALIDA!!!

Een nieuwe dag is geboren, de zon kijkt naar mij, de wind

Het waait en kamt de ardische duinen.

Stap voor stap voelde ik me grijs

Melodie, van zandkorrels en wind, dansend in de

Lejania, ik laat mijn land achter, zijn leven in een ongeluk

Uit de vergetelheid en gediagonaliseerd door AIDS.

wolken bestaande uit

Zuchten, rivieren van tranen, woede, in Sierra Leone is er geen

Exit. De donkere weg verontreinigt mijn angsten, mijn bloed

Het wordt ijs.

De zonsondergang verlicht de lucht, net in een

Ke rust op woestijnduinen, paden

Zilver, droom, wakker.

De weg is lang, dichtbij

Jamada, in de Sahara, blote voeten en een voorproefje

Bitter. De geur van duizenden lichamen in lethargie, de...

Desert roept de dood op verzoek.

Ondanks

Honger en vermoeidheid, ik let op mijn zintuigen en mijn

Moed, sommigen van mij stierven, toen de dag aanbrak en

Kom warmer terug, het zand is een rijk van luchtspiegelingen

Onder de zon.

Het goud eindigde, dorre mantel, bij mijn

Terug draag ik Algerije, zweet en paniek, Marokko, laatste

Deur naar morgen. Je wiet roept me, ik zal ontsnappen in

oproepen

DE HEMEL IS VERDRIETIG, ZE CRY

STARS, KIT ME DIE ANGST, EENZAAMHEID EN VERDRIET.

KIJKT

JE VERLOREN IN DE IMMENSITEIT VAN EEN DROOM, ANGST VAN

IK HERINNER me, WANNEER IK JE GEDACHTE MARKEER

Na een aantal dagen onderging u wakes

Clandestiene daklozen, tussen smeekbeden, chant en

Bijbel zweet onder de schaduwen van de straten, van een kalifa

K.e bouwt, deskitas met honger.

niemand antwoordt

De man die zijn kwaad verbergt achter zijn verloren blik

Wie weet waar, misschien in de uitgestrektheid van de lucht, of de

Streef ernaar om tijdens een reis gevechten te voeren

Eternal.Marokko, altijd in de

Hel, maffia, distas, wetten met het hart van

Winter.een dilemma verlies je leven of bereik

Droom, de route van de zeestraat heeft een prijs

DE HEMEL IS VERDRIETIG, DE STERREN CRY, KITAME

DEZE ANGST, EENZAAMHEID EN VERDRIET.

VERLOREN BLIKKEN IN DE

IMMENSITEIT VAN EEN DROOM, ANGST VAN HERINNEREND, VAN MARKERING

DE GEDACHTE

Mist, onzekere ochtend.

we kwamen aan bij een bos waar

Hekken glanzen, de stad wordt wakker.

slapen is

Verbruikbaar, dromen van het onmogelijke is wrijven tegen de

Kijk naar de verschrikkelijke deur.

zes meter prikkeldraad

Ze staan ​​op bij zonsopgang, vrijheid heet ceuta en laat me zonder

Spreek, zonder wapens vraag ik God om mijn geluk, ik

Ik word geconfronteerd in de strijd om het hek van de

death.craft ladder is

Onze brug.

de pijn, de hoop, angst

Niet-bestaand, we zijn negentig immigranten, christenen, Arabieren

Kinderen van dezelfde exodus, kinderen van honger.

de illusie van

Zijn glans, wanneer de glans van een pet op de grond valt

En ladder in de hand kijk ik naar de lucht, voor mij de

Guardia Civil, wat is mijn schaduw Marokkaanse Garde, wat komt eraan

Op het ritme van een geweer.

BRAND!! Ik zette de ladder op de

Prikkeldraad Ik ga ademloos omhoog in een scène

Gelida, iemand schiet, schreeuwt die je doof maakt

Leven, terwijl mijn hart tot mij spreekt: JUMP NO THE

UITGANG!!!