Par où commencer ? - Haroun

Il y a tellement de trucs qui se bousculent dans ma tête quand je pense

Que j’en suis coincé je ne sais plus par où commencer

Ouais tant de haine, de cris de souffrance que je n’ai plus qu'à me lancer

Mais je suis coincé je ne sais plus par où commencer (x2)

J’ai trop condensé, besoin d’un break net faut compenser

Surtout que je me casse la tête alors que les gens ne sont bons qu'à danser

Ca me gave, des fois je me demande pourquoi j'écris des couplets

Quand je vois ce milieu pourri et le nombre de faux décupler, Mais à qui la

faute?

La merde se vend et les clients s’en foutent

Le succès s’achète et les MCs se trimbalent sans fute

Et moi ca me saoule quand on me mélange avec ce genre de torchons

Attention ce que j'écris c’est pas pour faire de jolies chansons

Mon rap c’est pas genre la bagnole que tout le monde rêve d’avoir

Mais plus la douleur du clochard que les passants n’aiment pas voir

Tça ça me tient à cœur, peut être un peu trop même

Mais la vérité au sujet de la vie qu’on mène on l’entend trop peu

J’ai pris trop de coups, le système me bat depuis que je suis tout tit-pe

Je voulais ma revanche coûte que coûte mais franchement maintenant

sauve-qui-peut

On n’est pas beau à voir comme les coquelicots

On a poussé entre les flics et les toxicos

Je t’explique: je ne veux pas qu’un stup' me bute au comico

Si je trouve la porte de sortie je la franchis aussitôt

J’ai assez souffert, je le dis pour ceux qui pensent que la rue c’est super

Avec le temps tu comprends que tu y gagnes bien moins que ce que tu y perds

Mais toi t’es un «ouf» t’es un mec avec qui on ne parle pas

Tant mieux mais t’es pas plus à envier qu’un fils à papa

Je ne fais pas dans l’utopique pour nous dire dignes d’une épopée

Moi je veux gagner ma vie et mettre en mettre en cloque la plus belle des

poupées

Il y a tellement de trucs qui se bousculent dans ma tête quand je pense

Que j’en suis coincé je ne sais plus par où commencer

Ouais tant de haine, de cris de souffrance que je n’ai plus qu'à me lancer

Mais je suis coincé je ne sais plus par où commencer (x2)

Mais je prends la feuille et je gratte parce que c’est mon kiff, mon taff

Surtout que j’ai décidé d’opérer sans équipe sans staff

Alors je me jette et comme je cogite ça agit sur mon humeur

Quand j'énumère, je me fais un ulcère en une heure

Du coup il n’y a pas de thème, ça t'étonne?

Tu crois que le vie que je mène tiens dans une case?

Qu’elle est dansante au refrain et qu’elle se résume en une phrase?

Sache lire entre les lignes parce qu’elle ne tient pas dans une page

Elle est tranchante et si je lâche prise elle se termine dans une cage

Nous en HP t’imagines?

Ça serait dommage non?

Gâché, HS, nourris aux cachetons

Ça arrive bien plus qu’on y pense et qui plus est

A n’importe qui, personne n’est à l’abri et dans le lot on est les

Plus exposés

On est toute une jeunesse au bord de la dépression

Dans la tise, le shit, CC, crack, ou produits de substitution

Sans «papelards», RMIste, chômeurs ou SMICards

Sans oublier ceux en marge qui biz, scredi ou tricards

En tout cas, on n’y peut rien si nos chemins diffèrent des vôtres

Et si la richesse des uns ne peut se faire sans la misère des autres

Nous on est là et pour le coup on s’y fêle les côtes

Mais on l’aura notre revanche, en attendant on a su faire les comptes

Pas toujours su quoi répondre

Pas toujours su rester calme quand tout espoir s’effondre

Mais il faut savoir faire avec la règle et ses contours

Quoiqu’on en pense de toute façon la vie suit son cours

Il y a tellement de trucs qui se bousculent dans ma tête quand je pense

Que j’en suis coincé je ne sais plus par où commencer

Ouais tant de haine, de cris de souffrance que je n’ai plus qu'à me lancer

Mais je suis coincé je ne sais plus par où commencer (x2)

Er gaan zoveel dingen door mijn hoofd als ik denk

Ik zit vast, ik weet niet waar ik moet beginnen

Ja zoveel haat, kreten van pijn dat ik gewoon moet gaan

Maar ik zit vast, ik weet niet waar ik moet beginnen (x2)

Ik heb te veel gecondenseerd, een duidelijke pauze nodig moet compenseren

Vooral omdat ik mijn hoofd breek als mensen alleen goed zijn om te dansen

Het voedt me, soms vraag ik me af waarom ik verzen schrijf

Als ik deze rotte omgeving zie en het aantal vervalsingen vertienvoudigd, Maar wiens?

vergissing?

Shit verkoopt en klanten boeit het niet

Succes is gekocht en MC's dragen rond zonder smart

En ik word dronken als ik vermengd ben met dit soort vaatdoeken

Pas op dat wat ik schrijf niet is om mooie liedjes te maken

Mijn rap is niet zoals de auto waar iedereen van droomt

Maar niet langer de pijn van de zwerver die voorbijgangers niet graag zien

Dat ligt me na aan het hart, misschien een beetje te veel

Maar de waarheid over het leven dat we leiden wordt te weinig gehoord

Ik nam te veel hits, het systeem versloeg me sinds ik klein was

Ik wilde mijn wraak hoe dan ook, maar eerlijk gezegd nu

Ren voor je leven

We zijn niet mooi om te zien als klaprozen

We duwden tussen de politie en de drugsverslaafden

Ik zal het je uitleggen: ik wil niet dat een verdovend middel tegen me opkomt op de comico

Als ik de uitgangsdeur vind, ga ik er meteen doorheen

Ik heb genoeg geleden, ik zeg het voor degenen die de straat geweldig vinden

Na verloop van tijd realiseer je je dat je veel minder wint dan wat je verliest.

Maar je bent een "foei" je bent een man met wie je niet praat

Des te beter, maar je bent niet meer om jaloers op te zijn dan een vaderskindje

Ik ben niet utopisch om ons een episch waardig te noemen

Ik, ik wil de kost verdienen en de mooiste van

poppen

Er gaan zoveel dingen door mijn hoofd als ik denk

Ik zit vast, ik weet niet waar ik moet beginnen

Ja zoveel haat, kreten van pijn dat ik gewoon moet gaan

Maar ik zit vast, ik weet niet waar ik moet beginnen (x2)

Maar ik pak het laken en ik krab omdat het mijn liefde is, mijn werk

Vooral omdat ik besloot te opereren zonder een team zonder personeel

Dus ik gooi mezelf en als ik denk dat het mijn humeur beïnvloedt

Als ik tel, krijg ik binnen een uur een maagzweer

Dus er is geen thema, ben je verrast?

Denk je dat het leven dat ik leid in een hokje past?

Dat het dansbaar is in het refrein en in één zin kan worden samengevat?

Kan tussen de regels door lezen omdat het niet op een pagina past

Ze is scherp en als ik loslaat belandt ze in een kooi

Wij in HP kun je je voorstellen?

Zou dat niet jammer zijn?

Verspild, HS, pil-gevoed

Het gebeurt meer dan je denkt en wat meer is

Voor iedereen is niemand veilig en op het terrein zijn wij de

Meer blootgesteld

We zijn een hele jeugd op de rand van depressie

In tise, hasj, CC, crack of vervangers

Zonder "papelards", RMIste, werklozen of SMICards

Zonder degenen in de marge te vergeten die biz, scredi of tricards

We kunnen er in ieder geval niets aan doen als onze wegen verschillen van de jouwe.

En als de rijkdom van sommigen niet kan worden gemaakt zonder de ellende van anderen

We zijn er en voor een keer kraken we onze ribben

Maar we zullen wraak nemen, ondertussen hebben we de boekhouding kunnen doen

Niet altijd wetend wat te antwoorden

Niet altijd in staat kalm te blijven als alle hoop instort

Maar je moet weten hoe je met de liniaal en zijn contouren om moet gaan

Wat je ook denkt, het leven gaat toch door

Er gaan zoveel dingen door mijn hoofd als ik denk

Ik zit vast, ik weet niet waar ik moet beginnen

Ja zoveel haat, kreten van pijn dat ik gewoon moet gaan

Maar ik zit vast, ik weet niet waar ik moet beginnen (x2)