Self Portrait - Handguns

Ever since I was a kid

I knew that I was different from the rest

With shaking hands and a chemically-unbalanced head

I scared the shit out of everyone with everything I said

I always had the hardest time making new friends and

I still get those headaches I did when I was young

I still forget to watch the words that fall off my tongue

This is the soundtrack to a movie

A motion picture that will always move me

A painted portrait of candid moments

My heart’s a canvas and I’m the illustrator

A suburban family home, a bedroom of my own

A collection of CD’s stacked up next to a blown out stereo

Were the only things that keep me from feeling alone

Like I had someone to talk to

It’s hard enough when no one seems to get you

Most days I feel fine, and others I feel like

I’m dying on the inside, forcing smiles on the outside

I’m an optimist and a pessimist in one

This is the soundtrack to a movie

A motion picture that will always move me

A painted portrait of candid moments

My heart’s a canvas and I’m the illustrator

And if I were to suddenly die

I’d take a good look back at my whole life

Be proud of the things that I said and I did

I know I wasn’t innocent but

I’ve always listened to the pound of the kick

And the strum of the pick telling me that this is it

(I'm an optimist and a pessimist in one)

This is the soundtrack to a movie

A motion picture that will always move me

A painted portrait of candid moments

My heart’s a canvas and I’m the illustrator

I couldn’t paint you a better picture

Al sinds ik een kind was

Ik wist dat ik anders was dan de rest

Met trillende handen en een chemisch onevenwichtig hoofd

Ik heb iedereen de stuipen op het lijf gejaagd met alles wat ik zei

Ik had altijd de grootste moeite om nieuwe vrienden te maken en

Ik heb nog steeds die hoofdpijn die ik had toen ik jong was

Ik vergeet nog steeds te letten op de woorden die van mijn tong vallen

Dit is de soundtrack van een film

Een film die me altijd zal raken

Een geschilderd portret van openhartige momenten

Mijn hart is een canvas en ik ben de illustrator

Een gezinswoning in de buitenwijken, een eigen slaapkamer

Een verzameling cd's gestapeld naast een uitgeblazen stereo

Waren de enige dingen die ervoor zorgden dat ik me niet alleen voelde

Alsof ik iemand had om mee te praten

Het is al moeilijk genoeg als niemand je lijkt te pakken

De meeste dagen voel ik me goed, en andere dagen voel ik me goed

Ik sterf van binnen en forceer een glimlach van buiten

Ik ben een optimist en een pessimist in één

Dit is de soundtrack van een film

Een film die me altijd zal raken

Een geschilderd portret van openhartige momenten

Mijn hart is een canvas en ik ben de illustrator

En als ik plotseling dood zou gaan?

Ik zou eens goed terugkijken op mijn hele leven

Wees trots op de dingen die ik zei en deed

Ik weet dat ik niet onschuldig was, maar

Ik heb altijd naar het pond van de kick geluisterd

En het tokkelen van de plectrum vertelt me ​​dat dit het is

(Ik ben een optimist en een pessimist in één)

Dit is de soundtrack van een film

Een film die me altijd zal raken

Een geschilderd portret van openhartige momenten

Mijn hart is een canvas en ik ben de illustrator

Ik zou je geen beter beeld kunnen geven