Front Porch Sunrise - Forever Came Calling

This isn’t good morning, this is gracious bad news.

I was calling to scar you with what I’m ‘bout to do.

'Cause you burned your sorrows and I burned mine too,

but you kept the ashes and now they’re keeping you.

What’s it like to be honest, honestly happy,

and say all the things that you know that you’re thinking?

What’s it like to be honest, honestly happy,

and say all the things that you know that you’re thinking?

I don’t need anyone or anything.

Between you and me is a distance that I bridge with sleep, so.

I’m cutting clearly and straight to your room,

Crawl in your bed to that windowless view.

‘Cause these blankets and sheets will bury me

if I let myself go to your fathers beliefs.

«You will always be the boy who stumbled in too soon,» she said.

«You will always be the boy that stumbled in too soon,» she said.

What’s it like to be honest, honestly happy,

and say all the things that you know that you’re thinking?

What’s it like to be honest, honestly happy?

I don’t need anyone or anything.

Between you and me is a distance that I bridge with sleep, so.

(Between you and me)

I want it so badly but I had to break

that promise I made for your front porch that day.

(Between you and me)

I spent last night talking secrets and graves,

the place that my promise has now wormed its way.

And your parents were on your front lawn screaming.

I’m the kid that’s keeping you lost and I could never be what you want.

I could never, I could never.

And your parents were on your front lawn screaming.

I’m the kid that’s keeping you lost and I could never be what you want.

I could never, I could never.

And your parents were on your front lawn screaming.

I’m the kid that’s keeping you lost and I could never be what you want.

I could never, I could never.

Dit is geen goedemorgen, dit is genadig slecht nieuws.

Ik belde om je een litteken te geven met wat ik ga doen.

Omdat jij jouw verdriet verbrandde en ik de mijne ook,

maar jij hebt de as bewaard en nu houden zij jou.

Hoe is het om eerlijk, oprecht gelukkig te zijn,

en alle dingen zeggen waarvan je weet dat je denkt?

Hoe is het om eerlijk, oprecht gelukkig te zijn,

en alle dingen zeggen waarvan je weet dat je denkt?

Ik heb niets of niemand nodig.

Tussen jou en mij is een afstand die ik met slaap overbrug, dus.

Ik ga duidelijk en rechtstreeks naar je kamer,

Kruip in je bed naar dat uitzicht zonder ramen.

Want deze dekens en lakens zullen me begraven

als ik me laat gaan naar het geloof van je vader.

«Je zult altijd de jongen zijn die te vroeg binnenkwam», zei ze.

«Je zult altijd de jongen zijn die te vroeg binnenkwam», zei ze.

Hoe is het om eerlijk, oprecht gelukkig te zijn,

en alle dingen zeggen waarvan je weet dat je denkt?

Hoe is het om eerlijk en oprecht gelukkig te zijn?

Ik heb niets of niemand nodig.

Tussen jou en mij is een afstand die ik met slaap overbrug, dus.

(Tussen jou en mij)

Ik wil het zo graag, maar ik moest breken

die belofte die ik die dag voor je veranda heb gedaan.

(Tussen jou en mij)

Ik heb gisteravond over geheimen en graven gesproken,

de plaats die mijn belofte nu heeft ontwormd.

En je ouders stonden op je voortuin te schreeuwen.

Ik ben het kind dat je verdwaalt en ik zou nooit kunnen zijn wat je wilt.

Ik zou het nooit kunnen, ik zou het nooit kunnen.

En je ouders stonden op je voortuin te schreeuwen.

Ik ben het kind dat je verdwaalt en ik zou nooit kunnen zijn wat je wilt.

Ik zou het nooit kunnen, ik zou het nooit kunnen.

En je ouders stonden op je voortuin te schreeuwen.

Ik ben het kind dat je verdwaalt en ik zou nooit kunnen zijn wat je wilt.

Ik zou het nooit kunnen, ik zou het nooit kunnen.