Vivante - Guillaume Grand

La couleur de sa peau

C’est sombre et envoutant

Et l’odeur de ses mots

Soufflés de sa bouche d’ange

Y a rien d’plus beau

Y a rien d’plus beau qu’un drâme

Dans une histoire d’amour

Du respect, d’la haine, des larmes

Elle se sent vivante

Vivante quand elle est triste

Elle a encore donné sa chaire

La elle sent qu’elle existe

Quand vint la morale

S’aligner sur ses songes

La rendre moins coupable

Dans tous ses beaux mensonges, mensonges, mensonges…

Elle s’invente des jeux

Des jeux de l’oie de charme

Ta vie est le pion

Et le diable tient ton âme

Elle se sent vivante…

De kleur van zijn huid

Het is donker en angstaanjagend

En de geur van zijn woorden

Uit zijn engelachtige mond geblazen

Er is niets mooiers

Er is niets mooiers dan een drama

In een liefdesverhaal

Respect, haat, tranen

Ze voelt zich levend

Levend als ze verdrietig is

Ze gaf haar preekstoel weer

Het gevoel dat ze bestaat

Wanneer kwam moraliteit?

Stem af op je dromen

Maak haar minder schuldig

In al zijn mooie leugens, leugens, leugens...

Ze bedenkt spelletjes

Charmante Gans Spelletjes

Jouw leven is de pion

En de duivel houdt je ziel vast

Ze voelt zich levend...