Par mes mots - Guillaume Grand

Comme les jours et le temps

N’attendent pas qu’tu sois grand

Comme les ratés, les erreurs

N’attendent pas qu’il soit l’heure

Pour te rappeler encore

Par de violents orages

Que très vite y a la mort

N’oublie jamais ton âge

Attends qu’il soit grand

Attends qu’il soit gage

Qu’une extrême connaissance

T’assure avantage

Il y en qui la mange

Il y en a qui la crache

Cette morale qui des anges

Rend plus beau, rend plus tache

Soit disant existant

Des écrits bienveillants

Belle bloche, bien pensante

Parait-il surveillant

Tout là-haut, virevoltant

Tout là-haut accueillant

Nos âmes égarées

De dix ans, de mille ans

Par mes mots, par mes lèvres

S’il m'était donné

D’aborder, par mes lèvres

D’aborder le sujet

Je te dirai petit

Te soufflerai nouveau

A ce monde abruti

Où n’existe que le faux

De ne pas oublier

Que jamais n’a volé

Ni Pégase, ni poulet

Ni même ange bien ailé

Même de ma loi en sein

Bâtie de nos mains

V’là encore le malsain

Le bâtisseur en vain

Qui au nom d’un grand rien

Au nom d’un grand A

De leur vie ont payé

Des maisons pour les ça

Et au-delà des mots

Au-delà des coups

Oh jamais, arrêtez de rabaisser le coût

Comme les jours et le temps

N’attendent pas qu’tu sois grand

Comme les ratés, les erreurs

N’attendent pas qu’il soit l’heure

Pour te rappeler encore

Par de violents orages

Que très vite puis y a la mort

N’oublie jamais ton âge…

Attends qu’il soit grand

Attends qu’il soit gage

Qu’une extrême connaissance

T’assure avantage

Il y en qui la mange

Il y en a qui la crache

Cette morale qui des anges

Rend plus beau, rend plus tache…

Zoals dagen en tijd

Wacht niet tot je groot bent

Zoals de missers, de fouten

Wacht niet op de tijd

Om je er nog eens aan te herinneren

Door hevige onweersbuien

Dat er heel snel de dood is

Vergeet nooit je leeftijd

wacht tot het opgroeit

Wacht tot hij is toegezegd

Dat een extreme kennis

Geef je voordeel

Iemand eet het op

Sommige mensen spugen het uit

Deze moraal die van de engelen

Maakt mooier, maakt meer vlekken

vermoedelijk bestaande

Welwillende geschriften

Mooi blok, goed bedoeld

Lijkt toezicht te houden

Daarboven, ronddraaiend

Daarboven gastvrij

Onze verloren zielen

Tien jaar, duizend jaar

Door mijn woorden, door mijn lippen

Als het aan mij was gegeven

Om te naderen, door mijn lippen

Om het onderwerp aan te snijden

Ik zal het je zeggen schat

Zal je weer pijpen

Naar deze stomme wereld

Waar alleen de nep bestaat

Niet te vergeten

Dat heeft nooit gestolen

Noch Pegasus noch Kip

Zelfs geen goed gevleugelde engel

Zelfs van mijn wet binnen

Gebouwd met onze handen

Hier is weer het ongezonde

De bouwer tevergeefs

Wie in de naam van een geweldig niets?

In de naam van een hoofdletter A

Met hun leven hebben betaald

huizen daarvoor

En voorbij woorden

Voorbij de slagen

Oh nooit, stop met het verlagen van de kosten

Zoals dagen en tijd

Wacht niet tot je groot bent

Zoals de missers, de fouten

Wacht niet op de tijd

Om je er nog eens aan te herinneren

Door hevige onweersbuien

Dat er dan heel snel de dood is

Vergeet nooit je leeftijd...

wacht tot het opgroeit

Wacht tot hij is toegezegd

Dat een extreme kennis

Geef je voordeel

Iemand eet het op

Sommige mensen spugen het uit

Deze moraal die van de engelen

Maakt mooier, maakt meer vlekken...