Береги себя - Город 312

Мы выпили любовь, не расплескав ни капли,

Две разных половины, сложенных в одну печаль

И где-то затонул бумажный наш кораблик,

По разным берегам нам выпало рассвет встречать

Ты там, где свет, а я — где боль,

Где силы нет владеть собой,

Где жизнь — струна, и ей длина —

Обрывок сна

Береги себя,

Прощается с тобой навек твой добрый ангел,

Твой ангел

Береги себя,

Растает как последний снег, как сгоревший факел

Твой ангел

Ты больше о любви своей не вспоминаешь,

И раненое сердце спрятано за семь замков

Закрыв глаза, идешь куда и зачем не знаешь,

Озябшая душа, лишенная земных оков

Ты там, где свет, а я — где боль,

Где силы нет владеть собой,

Где жизнь — струна, и ей длина —

Обрывок сна

We dronken liefde zonder een druppel te morsen,

Twee verschillende helften gevouwen tot één verdriet

En ergens zonk onze papieren boot,

Op verschillende oevers vielen we om de dageraad te ontmoeten

Jij bent waar het licht is, en ik ben waar de pijn is,

Waar er geen macht is om jezelf te beheersen,

Waar het leven een koord is, en de lengte ervan is

fragment van een droom

Groetjes,

Je goede engel neemt voor altijd afscheid van je,

Jouw Engel

Groetjes,

Smelt als de laatste sneeuw, als een verbrande fakkel

Jouw Engel

Je herinnert je je liefde niet meer,

En het gewonde hart is verborgen achter zeven sloten

Als je je ogen sluit, ga je waar en waarom je weet niet,

Een bevroren ziel, verstoken van aardse boeien

Jij bent waar het licht is, en ik ben waar de pijn is,

Waar er geen macht is om jezelf te beheersen,

Waar het leven een koord is, en de lengte ervan is

fragment van een droom