Обернись - Баста, Город 312

Медленно плывут автомобили

Или сели на мель пробки на мили

Мобила лениво пропускает звонки

По нужным номерам, увы — длинные гудки

Близость раскрывает тайны чужих душ

Кто знает мои — ответь, прошу

Глушит городской шум — я задыхаюсь

Лечу слабость, укутываясь в парус

Они не знают меня — я научился скрывать

Себя от глаз, открытость открывает тетрадь

Муза, устав от перегрузок,

Выдаёт вместо ярких узоров юзанный мусор

Когда нет сил быть стойким

Когда всё, что строил, стало руинами, осколками

Когда плевать на то, что там за окнами

И хочется бежать от всего — но ничего не происходит

Тот, кто может помочь — вне зоны доступа

Я в центре мегаполиса, как на краю пропасти

И хочется закричать всему вопреки

Спаси меня — мне не встать без твоей руки!

Обернись, мне не встать без твоей руки

Не услышать биение сердца

Обернись, мне не встать без твоей руки

На холодных ветрах не согреться

Обернись…

Среди миллионов людей совсем один

Ночи перетекают в дни, меняя календари

Вместо того, чтобы помочь тому, кто влип

Проходим мимо, спрятав себя под грим

Лабиринт загоняет людей в тупик

Городская тоска в отсеках пирамид из бетонных плит

Всё это как хорошо смонтированный клип

Финал очевиден, но ничего не изменить

Разместив в сети аватар и забавный ник

Моделируется параллельный иллюзорный мир

Он, затупив, вечером не вышел в эфир

Она, вспылив, удалила себя, нажав delete

Всё это как полотна Сальвадора Дали

Ищешь ответы снаружи, но ответы внутри

Некого в этом винить — безумный трип

Ждешь, что кто-нибудь позвонит и спросит:

Ну как ты, старик?

Мимо людей, мимо витрин в пыли

Мимо того, кто так же одинок, как и ты

Суметь услышать сдавленный крик:

Обернись, мне не встать без твоей руки

Обернись, мне не встать без твоей руки

Не услышать биение сердца

Обернись, мне не встать без твоей руки

На холодных ветрах не согреться

Шумные улицы, тесные города

Небо обуглится, скроется в никуда

Шумные улицы, время в большой цене

Небо обуглится, сдавит виски сильней

Обернись…

Обернись, мне не встать без твоей руки

Не услышать биение сердца

Обернись, мне не встать без твоей руки

На холодных ветрах не согреться

Обернись…

Auto's rijden langzaam

Of kilometerslange gestrande files

Mobiel mist lui oproepen

Bij de juiste cijfers, helaas - lange piepjes

Nabijheid onthult de geheimen van de ziel van andere mensen

Wie kent de mijne - antwoord alstublieft

Dempt het stadslawaai - ik stik!

Ik behandel zwakte, mezelf in een zeil wikkelen

Ze kennen me niet - ik heb geleerd me te verstoppen

Mezelf uit de ogen, openheid opent het notitieboekje

Muse, moe van de overbelasting,

Geeft gebruikt afval in plaats van heldere patronen

Wanneer er geen kracht is om volhardend te zijn

Toen alles wat ik bouwde ruïnes, fragmenten werd

Als het je niet uitmaakt wat er buiten de ramen is

En ik wil van alles weglopen - maar er gebeurt niets

Iedereen die kan helpen is buiten bereik

Ik ben in het centrum van de metropool, als aan de rand van een afgrond

En ik wil ondanks alles schreeuwen

Red me - ik kan niet opstaan ​​zonder je hand!

Draai je om, ik kan niet opstaan ​​zonder je hand

Kan de hartslag niet horen

Draai je om, ik kan niet opstaan ​​zonder je hand

Word niet warm bij koude wind

Omdraaien...

Tussen miljoenen mensen helemaal alleen

Nachten veranderen in dagen, veranderende kalenders

In plaats van iemand te helpen die in de problemen zit

We komen voorbij en verstoppen ons onder make-up

Het labyrint drijft mensen op een dood spoor

Stedelijke melancholie in de compartimenten van de piramides van betonplaten

Het is allemaal als een goed bewerkte clip

Het einde is duidelijk, maar er kan niets worden veranderd

Door een avatar en een grappige bijnaam online te plaatsen

Een parallelle illusoire wereld wordt gemodelleerd

Hij, die afgestompt was, ging 's avonds niet de lucht in

Ze laaide op en verwijderde zichzelf door op delete te drukken.

Dit alles is als een schilderij van Salvador Dali

Op zoek naar antwoorden van buiten maar antwoorden van binnen

Niemand de schuld - gekke reis

Wachten tot iemand belt en vraagt:

Nou, hoe gaat het met je, oude man?

Langs de mensen, langs de etalages in het stof

Langs degene die net zo eenzaam is als jij

Om een ​​gewurgde kreet te kunnen horen:

Draai je om, ik kan niet opstaan ​​zonder je hand

Draai je om, ik kan niet opstaan ​​zonder je hand

Kan de hartslag niet horen

Draai je om, ik kan niet opstaan ​​zonder je hand

Word niet warm bij koude wind

Lawaaierige straten, drukke steden

De lucht is verkoold en verdwijnt in het niets

Drukke straten, tijd is schaars

De lucht zal verkolen, de whisky sterker uitpersen

Omdraaien...

Draai je om, ik kan niet opstaan ​​zonder je hand

Kan de hartslag niet horen

Draai je om, ik kan niet opstaan ​​zonder je hand

Word niet warm bij koude wind

Omdraaien...