Автокатастрофа - Город 312

Разлетятся стекла в один короткий миг,

Ночь насквозь промокла — это дождь ее настиг.

Дальний свет слепит глаза,

И не жди меня назад.

Двести, как в рекламе, а впереди радар,

Облизав огнями белых галогенных фар.

Растворяюсь в темноте

По двойной сплошной черте

Чувствую спинным мозгом —

Дальше будет пропасть.

Не остановить, поздно,

Автокатастрофа!

Извели мобильник короткие гудки.

Ветер будет сильным, шины рвутся на куски.

Принцип жестко скажет: нет!

Но в один конец билет.

Ночь необходима, она — изнанка дня,

Горьким желтым дымом запечатала меня.

Рикошетом от земли

Звезды в небо путь нашли

Чувствую спинным мозгом —

Дальше будет пропасть.

Не остановить, поздно,

Автокатастрофа!

Glazen zullen in een kort moment versplinteren,

De nacht was drijfnat - het was de regen die haar overviel.

Ver licht verblindt de ogen

En wacht niet op me terug.

Tweehonderd, zoals in reclame, en voor de radar,

Het likken van de lichten van witte halogeenkoplampen.

Oplossen in duisternis

Op een dubbele ononderbroken lijn

Ik voel in mijn ruggenmerg

Er zal een afgrond zijn.

Stop niet, het is te laat

Auto ongeluk!

De mobiele telefoon blies korte piepjes.

De wind zal sterk zijn, de banden zullen in stukken breken.

Het principe zal resoluut zeggen: nee!

Maar een enkele reis.

De nacht is nodig, het is de verkeerde kant van de dag,

Bittere gele rook verzegelde me.

Ricochet van de grond

De sterren hebben hun weg naar de hemel gevonden

Ik voel in mijn ruggenmerg

Er zal een afgrond zijn.

Stop niet, het is te laat

Auto ongeluk!