Due Segreti - Giovanni Truppi, La rappresentante di lista

Avevi gli occhi grigi come sempre

E dopo l’amore abbiamo parlato piano

E piano come sempre abbiamo preso ancora voglia

Mi si era prosciugata tutta l’incoscienza

Tutta la lucentezza

Tutte le seconde vite di ogni parola

Erano uscite dalla porta

E non tornavano più

Ma tu non ne sai niente di tutto quello che mi succede dentro

Io nelle mie fantasie ti lascio mille volte e faccio i giri del mondo

Ma come vedi

Ti ritrovo ogni volta che ritorno

Comunque comincio a capirti da poco

Come sfioro l’aria che respiri

Le tue paure, i tuoi pensieri

Si fanno più precisi e più comprensibili

Ed ora mi trovo in un nuovo sistema di nodi

Io li sciolgo ogni giorno

E li lego ogni notte

E tu che conosci e non sveli

Il gioco del tuo piede col mio

Tu che mi fai venire sete e poi mi manchi

Tu che mi fai?

Tu che mi liberi e mi mandi per vedere poi se mi riprendi

E ti meravigli

Quando ti dico che mi incanti

Se si potesse piangere, parlare

Come approdare, spogliarsi

Se bastasse entrarsi dentro

Per riuscire ad aversi

Solo per chi rimane

C'è quello che siamo veramente

Intanto mi stringo in un nuovo sistema di nodi

Io li sciolgo ogni giorno

E li lego ogni notte

Ed ora che ci siamo detti tutto questo

Che rimane?

Due segreti

Il mio segreto

Il tuo segreto

Je had zoals altijd grijze ogen

En na de liefde spraken we langzaam

En langzaam, zoals altijd, kregen we nog steeds de drang

Al mijn bewusteloosheid was opgedroogd

Alle glans

Alle tweede levens van elk woord

Ze waren de deur uitgekomen

En ze kwamen nooit meer terug

Maar je weet niets van alles wat er in mij omgaat

In mijn fantasieën verlaat ik je duizend keer en ga de wereld rond

Maar zoals je kunt zien

Ik vind je elke keer als ik terugkom

Ik begin je echter de laatste tijd te begrijpen

Als ik de lucht aanraak die je inademt

Je angsten, je gedachten

Ze worden nauwkeuriger en begrijpelijker

En nu zit ik in een nieuw knooppuntensysteem

Ik smelt ze elke dag

En ik bind ze elke nacht vast

En jullie die weten en niet onthullen

Het spel van jouw voet met de mijne

Jij die me dorstig maakt en dan mis ik je

Wat doe je me aan?

Jij die me hebt vrijgelaten en me hebt gestuurd om te zien of je me terug wilt nemen

En je verwondert je

Als ik je vertel dat je me betovert

Als je kon huilen, praten

Hoe te landen, uitkleden

Als het genoeg was om binnen te komen

Zichzelf kunnen hebben

Alleen voor degenen die blijven

Er is wie we werkelijk zijn

Ondertussen draai ik me vast in een nieuw systeem van knopen

Ik smelt ze elke dag

En ik bind ze elke nacht vast

En nu we dit allemaal hebben gezegd

Wat overblijft?

Twee geheimen

Mijn geheim

Jouw geheim