Ritratto dello zio - Giorgio Gaber

Caro, vecchio zio fascista

È vero che avete fatto un bel casino

Ricordo dai racconti di mia madre

Che sei andato a Roma a piedi, da Milano

A istinto io ti ho sempre giudicato

Come uno che si accende e non ragiona

E ho fatto un po' di facile ironia

Senza capire mai la tua persona

Direi che eri un po' stupido e felice

Coerente con l’immagine del duce

A ventun anni avevi già una figlia

La guerra tutta tua e l’idea della famiglia

Ai tempi in cui cadevano le bombe

Mostravi con orgoglio il tuo coraggio

Eppure ti piaceva l’aria fresca

Delle mattine limpide di maggio

L’uomo è quasi sempre meglio

Rispetto alla propria ideologia

Ricordo quella volta che piangevi

E quanto stavi male per la zia

Del resto il segreto del fascismo

È nel simbolo del fascio littoriale

E appena un fascettino si è staccato

Svanisce la sua forza criminale

Caro, vecchio zio fascista

A vederti innaffiare le tue rose

Ancora non mi entra nella testa

Come hai potuto fare certe cose

Sorridi accarezzando i tuoi nipoti

Con una commozione così vera

Hai sempre avuto il cuore troppo tenero

E la testa troppo dura

Negli uomini politici di oggi

C'è come un grosso salto di statura

Ma c’hanno ancora il cuore troppo tenero

E la testa troppo dura

Beste, oude fascistische oom

Het is waar dat je er nogal een puinhoop van hebt gemaakt

Ik herinner het me van de verhalen van mijn moeder

Dat je te voet naar Rome ging, vanuit Milaan

Uit instinct heb ik altijd over je geoordeeld

Als iemand die zich aanzet en niet denkt

En ik deed wat gemakkelijke ironie

Zonder ooit je persoon te begrijpen

Ik zou zeggen dat je een beetje dom en gelukkig was

In overeenstemming met het beeld van de Duce

Op je eenentwintigste had je al een dochter

De oorlog van jezelf en het idee van de familie

Toen de bommen vielen

Je hebt trots je moed getoond

Toch hield je van de frisse lucht

Heldere ochtenden in mei

De mens is bijna altijd beter

Respect voor hun eigen ideologie

Ik herinner me die keer dat je huilde

En wat was je slecht voor je tante

Immers, het geheim van het fascisme

Het staat in het symbool van de fasces

En zodra er een bundel uitkwam

Zijn criminele kracht verdwijnt

Beste, oude fascistische oom

Om te zien dat je je rozen water geeft

Het past nog steeds niet in mijn hoofd

Hoe zou je bepaalde dingen kunnen doen?

Glimlach terwijl je je kleinkinderen streelt

Met zo'n echte emotie

Je had altijd een te zacht hart

En het hoofd te hard

In de hedendaagse politici

Er is als een grote sprong in gestalte

Maar ze hebben nog te zachte harten

En het hoofd te hard