Quei capelli spettinati - Giorgio Gaber

Con quei capelli spettinati

Sopra due occhi grandi così

Ho provato a disegnare

Quel che ricordo di te

Con le matite colorate

Ti ho disegnata forse un po' male

Ma non sapevo cosa fare

Senza te

Da allora quel disegno

È rimasto appeso al muro

Ed io ero sempre più triste

Quando guardavo

Quella testa di capelli spettinati

Disordinati come sei tu

Ma oggi tornando a casa

Quel disegno non c’era più

L’avevi fra le mani tu

Che sei ritornata da me

Da allora quel disegno

È rimasto appeso al muro

Ed io ero sempre più triste

Quando guardavo

Quella testa di capelli spettinati

Disordinati come sei tu

Ma oggi tornando a casa

Quel disegno non c’era più

L’avevi fra le mani tu

Che sei ritornata da me

E adesso sei qui

Finalmente con me

Dududa dududa

Met dat onverzorgde haar

Meer dan twee ogen zo groot

ik heb geprobeerd te tekenen

Wat ik me van jou herinner

Met kleurpotloden

Misschien heb ik je een beetje slecht getekend

Maar ik wist niet wat ik moest doen

Zonder jou

Sinds die tekening

Het hing aan de muur

En ik was droeviger en droeviger

Toen ik keek

Die kop met onverzorgd haar

Rommelig als je bent

Maar vandaag op weg naar huis

Dat ontwerp was weg

Je had het in handen

Dat je bij me terugkwam

Sinds die tekening

Het hing aan de muur

En ik was droeviger en droeviger

Toen ik keek

Die kop met onverzorgd haar

Rommelig als je bent

Maar vandaag op weg naar huis

Dat ontwerp was weg

Je had het in handen

Dat je bij me terugkwam

En nu ben je hier

Eindelijk met mij

Dududa dududa