Quando Saro' Capace Di Amare - Giorgio Gaber

Quando sarò capace d’amare

Probabilmente non avrò bisogno

Di assassinare in segreto mio padre

Né di far l’amore con mia madre in sogno

Quando sarò capace d’amare

Con la mia donna non avrò nemmeno

La prepotenza e la fragilità

Di un uomo bambino

Quando sarò capace d’amare

Vorrò una donna che ci sia davvero

Che non affolli la mia esistenza

Ma non mi stia lontana neanche col pensiero

Vorrò una donna che se io accarezzo

Una poltrona, un libro o una rosa

Lei avrebbe voglia di essere solo

Quella cosa

Quando sarò capace d’amare

Vorrò una donna che non cambi mai

Ma dalle grandi alle piccole cose

Tutto avrà un senso perché esiste lei

Potrò guardare dentro al suo cuore

E avvicinarmi al suo mistero

Non come quando io ragiono

Ma come quando respiro

Quando sarò capace d’amare

Farò l’amore come mi viene

Senza la smania di dimostrare

Senza chiedere mai se siamo stati bene

E nel silenzio delle notti

Con gli occhi stanchi e l’animo gioioso

Percepire che anche il sonno è vita

E non riposo

Quando sarò capace d’amare

Mi piacerebbe un amore

Che non avesse alcun appuntamento

Col dovere

Un amore senza sensi di colpa

Senza alcun rimorso

Egoista e naturale come un fiume

Che fa il suo corso

Senza cattive o buone azioni

Senza altre strane deviazioni

Che se anche il fiume le potesse avere

Andrebbe sempre al mare

Così vorrei amare

Wanneer ik in staat ben om lief te hebben

Ik heb het waarschijnlijk niet nodig

Om mijn vader in het geheim te vermoorden

Noch om te vrijen met mijn moeder in een droom

Wanneer ik in staat ben om lief te hebben

Met mijn vrouw zal ik niet eens hebben

De arrogantie en de kwetsbaarheid

Van een kind man

Wanneer ik in staat ben om lief te hebben

Ik wil een vrouw die er echt is

Dat verdringt mijn bestaan ​​niet

Maar blijf niet bij me weg, zelfs niet met de gedachte

Ik wil een vrouw die als ik streel

Een fauteuil, een boek of een roos

Ze wil graag alleen zijn

Dat ding

Wanneer ik in staat ben om lief te hebben

Ik wil een vrouw die nooit verandert

Maar van grote tot kleine dingen

Alles zal logisch zijn omdat ze bestaat

Ik zal in zijn hart kunnen kijken

En kom dichter bij zijn mysterie

Niet zoals wanneer ik denk

Maar zoals wanneer ik adem

Wanneer ik in staat ben om lief te hebben

Ik zal de liefde bedrijven zoals het op me afkomt

Zonder de wens om te bewijzen

Zonder ooit te vragen of we in orde waren

En in de stilte van de nachten

Met vermoeide ogen en een blije ziel

Om te zien dat slaap ook leven is

En ik rust niet

Wanneer ik in staat ben om lief te hebben

ik wil graag een liefde

Dat hij geen afspraken had

met plicht

Een liefde zonder schuldgevoel

Zonder enige spijt

Egoïstisch en natuurlijk als een rivier

Wat zijn loop neemt

Zonder slechte of goede daden

Zonder enige andere vreemde afwijkingen

Wat als de rivier ze ook zou kunnen hebben?

Hij zou altijd naar de zee gaan

Dus ik zou graag willen houden