Qualcuno Era Comunista - Giorgio Gaber

Mh?

No

Non è vero, io non ho niente da rimproverarmi.

Voglio dire, non mi sembra di

aver fatto delle cose gravi

La mia vita?

Una vita normale: non ho mai rubato, neanche in casa da piccolo,

non ho ammazzato nessuno figuriamoci, qualche atto impuro ma è normale no?

Lavoro, ho una famiglia, pago le tasse, non mi sembra di avere dell colpe

Non vado neanche a caccia, per dire

Mh?

Ah voi parlavate di prima, ah

Ma prima, beh, prima mi sono comportato come tutti

Come mi vestivo?

Come mi vestivo, mi vestivo come ora!

Beh, non proprio come ora, un po' più, sì,

jeans, maglione, l’eskimo, perché?

Non va bene?

Era comodo

Cosa cantavo?

Questa poi, volete sapere cosa cantavo?

Sì certo, anche canzoni popolari sì, ciao bella ciao

Devo parlare un po' più forte?

Sì, «Ciao Bella Ciao» l’ho cantata, d’accordo

E anche l’Internazionale, però in coro eh, in coro

Sì, quello sì lo ammetto, sì, ci sono andato sì.

Gli ho visti anche io gli

Inti-Illimani

Però non ho pianto!

Come?

Se in camera ho delle foto?

Che discorsi, certo, le foto dei miei genitori, mia moglie, mia f-

Manifesti?

Non mi pare mh

Forse uno, piccolo però, piccolo

Che Guevara

Ma cos'è un processo questo qui?

No!

No no no no, io quello no

Io il pugno non l’ho mai fatto, il pugno no, mai

Beh insomma

Una volta ma, un pugnettino, rapido proprio

Come?

Se ero comunista?

Eh, vi piacciono le domande dirette eh?

Volete sapere se ero comunista?

No no finalmente, perché adesso non ne parla

più nessuno, fanno tutti finta di niente e invece è giusto chiarirle queste

cose, una volta per tutte

Oh, se ero comunista

Mah

In che senso?

No, voglio dire, qualcuno era comunista

Perché era nato in Emilia

Qualcuno era comunista perché il nonno lo zio il papà.

La mamma no

Qualcuno era comunista perché vedeva la Russia come una promessa,

la Cina come una poesia, il comunismo come il paradiso terrestre

Qualcuno era comunista perché si sentiva solo

Qualcuno era comunista perché aveva avuto una educazione troppo cattolica.

Ahi ahi ahi ahi

Qualcuno era comunista perché il cinema lo esigeva, il teatro lo esigeva,

la pittura lo esigeva, la letteratura anche, lo esigevano tutti

Qualcuno era comunista perché glielo avevano detto

Qualcuno era comunista perché non gli avevano detto tutto

Qualcuno era comunista perché prima, prima prima, era fascista

Qualcuno era comunista perché aveva capito che la Russia andava piano,

ma lontano

Qualcuno era comunista perché Berlinguer era una brava persona

Qualcuno era comunista perché Andreotti non era una brava persona

Qualcuno era comunista perché era ricco ma amava il popolo

Qualcuno era comunista perché beveva il vino e si commuoveva alle feste popolari

Qualcuno era comunista perché era così ateo che aveva bisogno di un altro Dio

Qualcuno era comunista perché era talmente affascinato dagli operai che voleva

essere uno di loro

Qualcuno era comunista perché non ne poteva più di fare l’operaio

Qualcuno era comunista perché voleva l’aumento di stipendio

Qualcuno era comunista perché la rivoluzione oggi no, domani forse,

ma dopodomani sicuramente

Qualcuno era comunista perché, la borghesia il proletariato la lotta di classe

cazzo

Qualcuno era comunista per fare rabbia a suo padre

Qualcuno era comunista perché guardava solo Rai 3

Qualcuno era comunista per moda, qualcuno per principio, qualcuno per

frustrazione

Qualcuno era comunista perché voleva statalizzare tutto.

Minchia

Qualcuno era comunista perché non conosceva gli impiegati statali,

parastatali e affini

Qualcuno era comunista perché aveva scambiato il materialismo dialettico per il

vangelo secondo Lenin

Qualcuno era comunista perché era convinto di avere dietro di sé la classe

operaia.

O cazzo

Qualcuno era comunista perché era più comunista degli altri

Qualcuno era comunista perché c’era il grande partito comunista

Qualcuno era comunista malgrado ci fosse il grande partito comunista

Qualcuno era comunista perché non c’era niente di meglio

Qualcuno era comunista perché abbiamo avuto il peggior partito socialista

d’Europa

Qualcuno era comunista perché lo stato peggio che da noi, solo l’Uganda

Qualcuno era comunista perché non ne poteva più di quarant’anni di governi

democristiani incapaci e mafiosi

Qualcuno era comunista perché Piazza Fontana, Brescia, la stazione di Bologna,

l’Italicus, Ustica eccetera eccetera eccetera

Qualcuno era comunista perché chi era contro era comunista

Qualcuno era comunista perché non sopportava più quella cosa sporca che ci

ostiniamo a chiamare democrazia

Qualcuno credeva di essere comunista, e forse era qualcos’altro

Qualcuno era comunista perché sognava una libertà diversa da quella americana

Qualcuno era comunista perché credeva di poter essere vivo e felice,

solo se lo erano anche gli altri

Qualcuno era comunista perché aveva bisogno di una spinta verso qualcosa di

nuovo.

Perché sentiva la necessità di una morale diversa

Perché forse era solo una forza, un volo, un sogno, era solo uno slancio,

un desiderio di cambiare le cose, di cambiare la vita

Sì, qualcuno era comunista perché con accanto questo slancio ognuno era come,

più di se stesso.

Era come due persone in una

Da una parte la personale fatica quotidiana e dall’altra, il senso di

appartenenza a una razza, che voleva spiccare il volo, per cambiare veramente

la vita

No, niente rimpianti.

Forse anche allora molti, avevano aperto le ali,

senza essere capaci di volare, come dei gabbiani ipotetici

E ora?

Anche ora, ci si sente come in due.

Da una parte l’uomo inserito che

attraversa ossequiosamente lo squallore della propria sopravvivenza quotidiana

e dall’altra, il gabbiano senza più neanche l’intenzione del volo,

perché ormai il sogno si è rattrappito

Due miserie in un corpo solo

Mh?

Nee

Dat is niet waar, ik heb mezelf niets te verwijten.

Ik bedoel, het lijkt me niet

serieuze dingen hebben gedaan

Mijn leven?

Een normaal leven: ik heb nog nooit gestolen, ook niet thuis als kind,

Ik heb niemand vermoord, laat staan ​​een onzuivere daad, maar het is normaal, nietwaar?

Ik werk, ik heb een gezin, ik betaal belasting, ik lijk geen schuld te hebben

Ik ga niet eens jagen, om zo te zeggen

Mh?

Ah je had het eerder over, ah

Maar eerst, nou, eerst gedroeg ik me zoals iedereen

Hoe kleedde ik me?

Hoe ik me kleedde, kleedde ik me zoals nu!

Nou, niet helemaal zoals nu, een beetje meer, ja,

jeans, trui, eskimo, waarom?

Dat is niet goed?

Was het comfortabel?

Wat was ik aan het zingen?

Dit dan, wil je weten wat ik zong?

Ja natuurlijk, ook populaire liedjes, ja, doei mooi doei

Moet ik wat harder praten?

Ja, "Ciao Bella Ciao" ik zong het, oké

En ook de Internationale, maar in refrein eh, in refrein

Ja, dat ja ik geef toe, ja, ik ging er ja.

ik zag hem ook

Inti-Illimani

Maar ik heb niet gehuild!

Hoe?

Wat als ik foto's in de kamer heb?

Welke toespraken, natuurlijk, de foto's van mijn ouders, mijn vrouw, mijn f-

Affiches?

ik denk het niet

Misschien een, klein hoewel, klein

Che Guevara

Maar wat is hier een proces?

Nee!

Nee nee nee nee, ik ben niet degene

Ik heb nog nooit de vuist gedaan, de vuist nee, nooit

Nou in het kort

Een keer maar, een vuist, gewoon snel

Hoe?

Was ik een communist?

Eh, je houdt van directe vragen he?

Wil je weten of ik een communist was?

Nee nee eindelijk, want nu praat hij er niet meer over

niemand meer, ze doen allemaal alsof er niets is gebeurd en in plaats daarvan is het juist om deze te verduidelijken

dingen voor eens en voor altijd

Oh, als ik een communist was

Mah

Wat bedoelt u?

Nee, ik bedoel, iemand was een communist

Omdat hij in Emilia is geboren

Iemand was een communist omdat de grootvader, de oom, de vader.

mama niet

Iemand was een communist omdat hij Rusland als een belofte zag,

China als gedicht, communisme als aards paradijs

Iemand was een communist omdat hij zich alleen voelde

Iemand was communist omdat hij te veel een katholieke opvoeding had gehad.

Ouch au au au

Iemand was een communist omdat de bioscoop het vereiste, het theater het vereiste,

schilderen eiste het, literatuur ook, iedereen eiste het

Iemand was een communist omdat hen was verteld

Iemand was een communist omdat ze hem niet alles hadden verteld

Iemand was een communist, want daarvoor, daarvoor, was hij een fascist

Iemand was een communist omdat hij begreep dat Rusland langzaam ging,

maar ver weg

Iemand was een communist omdat Berlinguer een goed mens was

Iemand was een communist omdat Andreotti geen goed mens was

Iemand was een communist omdat hij rijk was, maar hij hield van de mensen

Iemand was communist omdat hij wijn dronk en ontroerd was door volksfeesten

Iemand was een communist omdat hij zo atheïst was dat hij een andere God nodig had

Iemand was een communist omdat hij zo gefascineerd was door de arbeiders die hij wilde

wees een van hen

Iemand was communist omdat hij het niet meer aankon om arbeider te zijn

Iemand was een communist omdat hij een salarisverhoging wilde

Iemand was een communist omdat de revolutie niet vandaag is, misschien morgen,

maar overmorgen zeker

Iemand was een communist omdat de bourgeoisie, het proletariaat, de klassenstrijd

neuken

Iemand was een communist om zijn vader kwaad te maken

Iemand was een communist omdat hij alleen naar Rai 3 keek

Iemand was een communist voor mode, iemand uit principe, iemand voor

frustratie

Iemand was communist omdat hij alles wilde nationaliseren.

Neuken

Iemand was een communist omdat hij geen ambtenaren kende,

parastatalen en aanverwanten

Iemand was een communist omdat hij dialectisch materialisme had aangezien voor:

evangelie volgens Lenin

Iemand was een communist omdat hij ervan overtuigd was dat hij de klas achter zich had

fabrieksmeisje.

Of neuken

Iemand was een communist omdat hij meer een communist was dan de anderen

Iemand was een communist omdat er de grote communistische partij was

Iemand was een communist ondanks het feit dat er een grote communistische partij was

Iemand was een communist omdat er niets beters was

Iemand was een communist omdat we de slechtste socialistische partij hadden

van Europa

Iemand was een communist omdat de staat erger is dan hier, alleen Oeganda

Iemand was een communist omdat hij niet langer dan veertig jaar regering kon uitstaan

onbekwaam christen-democraten en maffia

Iemand was een communist omdat Piazza Fontana, Brescia, het station van Bologna,

Italicus, Ustica, enz., enz., enz.

Iemand was een communist, want wie ertegen was, was een communist

Iemand was communist omdat hij dat vieze ding niet meer aankon

we volharden in het noemen van democratie

Iemand geloofde dat ze een communist waren, en misschien was het iets anders

Iemand was een communist omdat hij droomde van een andere vrijheid dan de Amerikaanse

Iemand was een communist omdat hij geloofde dat hij levend en gelukkig kon zijn,

alleen als de anderen dat ook waren

Iemand was een communist omdat hij ergens een duwtje in de rug nodig had

nieuwe.

Omdat hij de behoefte voelde aan een andere moraal

Want misschien was het gewoon een kracht, een vlucht, een droom, het was gewoon een impuls,

een verlangen om dingen te veranderen, om het leven te veranderen

Ja, iemand was een communist, want met dit momentum naast elkaar dacht iedereen,

meer dan hijzelf.

Het was als twee mensen in één

Aan de ene kant het persoonlijke dagelijkse zwoegen en aan de andere kant het gevoel van

behorend tot een ras, dat wilde vluchten, echt wilde veranderen

het leven

Nee, geen spijt.

Misschien hadden zelfs toen al velen hun vleugels geopend,

zonder te kunnen vliegen, zoals hypothetische meeuwen

En nu?

Zelfs nu voelt het als twee.

Aan de ene kant voegde de man eraan toe:

gaat onderdanig door de ellende van zijn dagelijkse overleving

en aan de andere kant de zeemeeuw zonder zelfs maar de bedoeling om nog te vliegen,

want nu is de droom gekrompen

Twee ellende in één lichaam