L'elastico - Giorgio Gaber

Disteso sopra il letto

Non so bene da che parte cominciare

La stanza era in silenzio

Si è sentito il clic di un registratore

Perché io sono qui?

Che son venuto a fare?

Mi dispiace

Non ne sento più il bisogno

Non so che cosa dire

Cosa posso raccontare

Una storia o forse un sogno

Me, dentro di me, dentro di me, dentro di me

Me, dentro di me, dentro di me, dentro di me

Mi ricordo che correvo

Il mio corpo mi seguiva

Era un corpo primitivo

Ma la mente lo tirava

La mia mente che trascinava il mio corpo nudo

Eravamo in due, fra me e me, un elastico

Me, fuori di me, fuori di me, fuori di me

Era mio quel corpo umano

Che a fatica mi seguiva

Che chiedeva di andare piano

Ma la mente lo tirava

E il mio corpo che mi sembrava così pesante

Come faticava, trascinato da un elastico

Dio, che senso di paura

Vedere il filo teso

Già vicino alla rottura

Non tiene più l’elastico, non tiene più l’elastico

Di colpo, fuori e dentro

Lo schianto

Un bambino s'è spezzato

Non spingete, mi fate male

Non posso uscire, c'è troppo buio

Voi, voi mi schiacciate contro il muro

Lui camminava senza filo

Ho paura di morire

Aveva visto un sole nero

Non mi possono toccare

Io sono dentro a una bottiglia

Son chiuso dentro e non voglio uscire

C'è troppo spazio tra me e me

Mi sento fuori di me

La mia testa fuori di me

Il mio corpo fuori di me

La mia mente galleggiava

In una strana dimensione

E mi ricordo con paura

Di una lucida visione

Il mio corpo così lontano come fosse morto

Era abbandonato e non c’era più l’elastico

Me, fuori di me, fuori di me, fuori di me

Me, fuori di me, fuori di me, fuori di me

Me, fuori di me, fuori di me, fuori di me

Op bed liggen

Ik weet niet zeker waar ik moet beginnen

De kamer was stil

De klik van een bandrecorder was hoorbaar

Waarom ben ik hier?

Wat ben ik komen doen?

mijn excuses

Ik voel de behoefte niet meer

Ik weet niet wat ik moet zeggen

Wat kan ik zeggen?

Een verhaal of misschien een droom

Ik, in mij, in mij, in mij

Ik, in mij, in mij, in mij

Ik herinner me dat ik rende

Mijn lichaam volgde mij

Het was een primitief lichaam

Maar de geest trok hem

Mijn geest sleept mijn naakte lichaam mee

Er waren twee van ons, tussen mij en mij, een rubberen band

Ik, buiten mij, buiten mij, buiten mij

Dat menselijk lichaam was van mij

Dat volgde me nauwelijks

Vragen om langzaam te gaan

Maar de geest trok hem

En mijn lichaam dat zo zwaar voor me aanvoelde

Hoe hij worstelde, gesleept door een rubberen band

God, wat een gevoel van angst

Zie de strakke draad

Al bijna kapot

Het houdt het elastiek niet langer vast, het houdt het elastiek niet langer vast

Plotseling, van binnen en van buiten

De crash

Een kind brak

Niet duwen, je doet me pijn

Ik kan niet naar buiten, het is te donker

Jij, jij verplettert me tegen de muur

Hij liep zonder draad

Ik ben bang om dood te gaan

Hij had een zwarte zon gezien

Ze kunnen me niet aanraken

ik zit in een fles

Ik zit opgesloten en wil niet naar buiten

Er is te veel ruimte tussen mij en mij

Ik voel me gek

Mijn hoofd uit mij

Mijn lichaam buiten mij

Mijn geest zweefde

In een vreemde dimensie

En ik herinner me met angst

Van een duidelijke visie

Mijn lichaam zo ver weg als het dood was

Het was verlaten en het elastiek was er niet meer

Ik, buiten mij, buiten mij, buiten mij

Ik, buiten mij, buiten mij, buiten mij

Ik, buiten mij, buiten mij, buiten mij