Il tempo quanto tempo - Giorgio Gaber

Il tempo, quanto tempo

e dopo tanto tempo rincontrarti

e i nostri cuori non so se smemorati o incerti

e con addirittura la paura di non sapere

come salutarti.

Il tempo, quanto tempo

e poi chiss?

da dove son passate

in tutti questi anni le nostre vite

chiss?

che facce abbiamo

forse siamo due persone sconosciute.

Eppure la luce del viso?

sempre la stessa

lo stesso sguardo tu cos?

cambiata

ma forse?

solo qualche ruga nei tuoi occhi

da animale in fuga.

Ed io che non mi vedo e non so niente del mio viso

di fronte a te sono confuso e un po' a disagio

fa un po' male quella mia caricatura

che il tempo mi prepara.

Il tempo, quanto tempo

e dopo tanto tempo non ci viene

nemmeno una parola o un’emozione

ci siamo un po' perduti come tutti

non per cattiveria, ma per distrazione.

Eppure la voce?

la stessa cos?

familiare

la stessa donna tu cos?

diversa

che ora un po' lontana e assente

mi saluta educatamente.

Ed io, io mi domando cosa resta di un amore

qualche rimpianto e un angolino di dolore

ma fa male quella mia caricatura

che il tempo mi prepara.

Tijd, hoe lang?

en na een lange tijd om je weer te ontmoeten

en onze harten, ik weet niet of ze vergeetachtig of onzeker zijn

en zelfs met de angst om het niet te weten

hoe je te begroeten.

Tijd, hoe lang?

en wie weet dan?

waar komen ze vandaan

al die jaren ons leven

wie weet?

wat voor gezichten hebben we

misschien zijn we twee onbekende mensen.

Toch het licht van het gezicht?

altijd hetzelfde

dezelfde look als jij?

veranderd

maar misschien?

slechts een paar rimpels in je ogen

als een dier op de vlucht.

En ik die mezelf niet zie en niets weet over mijn gezicht

voor je ben ik in de war en een beetje ongemakkelijk

die karikatuur van mij doet een beetje pijn

die tijd bereidt me voor.

Tijd, hoe lang?

en na een lange tijd komt hij niet

zelfs geen woord of emotie

we zijn een beetje verdwaald zoals iedereen

niet uit boosheid, maar uit afleiding.

Toch de stem?

dezelfde kost?

bekend

dezelfde vrouw van wie je bent?

verschillend

die nu een beetje ver weg en afwezig is

hij groet me beleefd.

En ik, ik vraag me af wat er van een liefde overblijft

wat spijt en een hoekje pijn

maar die karikatuur van mij doet pijn

die tijd bereidt me voor.