Il borsellino e la valigia - Giorgio Gaber

Ho un borsellino pieno di sogni

Che io mi perdo in ogni vestito

È tanto piccolo sta dappertutto

Persino in un angolino

E ogni volta che io lo apro

I vecchi sogni volano via

Ci entrano nuovi piccoli sogni

Peccato son sempre più grigi

Ho una valigia grande

Con tutte le mie delusioni

La trovo sempre sul mio cammino

Persino sotto il cuscino

La apro spesso specie la sera

Quando ritorno più tardi a casa

Metto ammucchiate le mie tristezze

E non ce ne stanno più

Proprio più

Ik heb een portemonnee vol dromen

Dat ik verdwaal in elke jurk

Het is zo klein dat het overal is

Zelfs in een hoek

En elke keer als ik het open

Oude dromen vliegen weg

We gaan nieuwe kleine dromen binnen

Jammer dat ze steeds grijzer worden

Ik heb een grote koffer

Met al mijn teleurstellingen

Ik vind het altijd op mijn pad

Zelfs onder het kussen

Ik doe hem vaak open, vooral 's avonds

Als ik later thuiskom

Ik leg mijn verdriet op een stapel

En er zijn er niet meer

Gewoon meer