E mi ripeti domani - Gerardina Trovato

E mi ripeti domani, domani, domani vedrai ci alzeremo

E mi ripeti domani noi due partiremo vedrai dove andremo

E mi ripeti domani sarà tanto bello partire di giorno

Col sole caldo sulle tue mani ma piove

E mi ripeti domani, domani vedrai amore mio voleremo

Saremo solo due anime libere senza più un corpo e senza pensiero

E non avremo paura neppure se sotto di noi guarderemo

Voleremo su in cielo ma piove

Poi ogni volta che vedi giù in strada un bambino giocare

Ti metti a correre per tutta la casa e cominci ad urlare

Poi prendi qualche colore e provi sul muro a dipingere il sole

Cerchi di farlo brillare ma piove

E mi ripeti domani, domani vedrai amore mio smetteremo

Ed ogni giorno che passa mi dici domani ma è sempre domani

Ma questo sole dipinto sul muro con la luce

Di mille colori e senza calore e intanto fuori piove

Poi questo cielo di colpo diventa ancora più nero

Su questi corpi distesi sul letto immobili senza pensiero

Lei tiene ancora i colori vicino

E la mano di lui fredda sopra il cuscino

Finalmente è arrivato domani

En herhaal mij morgen, morgen, morgen zul je zien dat we opstaan

En vertel me morgen nog eens dat we twee zullen vertrekken, je zult zien waar we heen gaan

En vertel me morgen nog eens dat het zo leuk zal zijn om overdag te vertrekken

Met de hete zon aan je handen maar het regent

En herhaal me morgen, morgen zul je zien dat mijn liefde we zullen vliegen

We zullen slechts twee vrije zielen zijn zonder lichaam en zonder gedachte

En we zullen niet bang zijn, zelfs als we onder ons kijken

We zullen in de lucht vliegen, maar het regent

En elke keer dat je een kind op straat ziet spelen

Je rent door het huis en begint te schreeuwen

Neem dan wat kleuren en probeer op de muur de zon te schilderen

Je probeert het te laten schijnen, maar het regent

En herhaal me morgen, morgen zul je mijn liefde zien, we zullen stoppen

En elke dag die voorbijgaat vertel je me morgen, maar het is altijd morgen

Maar deze zon schilderde op de muur met licht

Van duizend kleuren en zonder warmte en ondertussen regent het buiten

Dan wordt deze lucht ineens nog zwarter

Op deze lichamen die onbeweeglijk op het bed liggen zonder erbij na te denken

Ze houdt de kleuren nog steeds dichtbij

En zijn hand koud op het kussen

Morgen is het eindelijk binnen