The Wanting of You - Georgia Stitt, Susan Egan

I’m walking in my head down Avenue B

As the echo of a guitar strums

Tightening my overcoat

And waiting for contentment

Like a bus that never comes

Crushing my hat over angry hair

I beg my pocket for a cigarette

And instead I find a nickel

And a crumpled little napkin

With a poem for a lover I need to forget…

The wanting of you

It colors everything I do

It’s in my house and in my bed

It’s there in every tear I shed

When I don’t think I’ll make it through

The wanting of you

It is my unsurrendered prayer

I trace your hands upon my skin

How did I dare to let you in

It’s almost more than I can bear

The wanting of you

I patronize myself as I take my chair

In the couldn’t care less café

Accept the silent greeting of the mother with the baby

And the model with the black shar pei

There’s a NYU kid who raises one lid

Then goes back to his thousand page book…

And I spend another morning tracing stories in the oatmeal

That some Spanish guy did not remember to cook…

The wanting of you

It wakes me up at half past two

With long gone shadows I converse

I think it can’t get any worse

But how I know that isn’t true

The wanting of you

It is a never ending storm

I wear it everywhere I go

Just like a coat that doesn’t know

That it’s supposed to keep me warm.

You…

Knocking on my door, stumbling over words

Laughing at my jokes, losing wallets

You,

Never getting mad, sort of getting mad, never understanding

Understanding everything

You

Absolutely right

Absolutely wrong

Everything that matters…

Nothing but a song

Nothing but a song

I step into the bath round a quarter past three

Let the water ease my wounded pride

I wash away my sorrow with a promise of tomorrow

But the water doesn’t let me hide…

The clock on the wall says go ahead stall

You’re entitled to a way to cope…

And I wonder if it isn’t really lonliness that kills you

I think people really die of hope

of hope

The wanting of you

It colors everything I do

It’s in my house and in my bed

It’s there in every tear I shed

When I don’t think I’ll make it through

The wanting of you

It is my unsurrendered prayer

I trace your hands upon my skin

How did I dare to let you in

It’s almost more than I can bear

The wanting of you.

Ik loop in mijn hoofd door Avenue B

Als de echo van een gitaar tokkelt

Mijn overjas aantrekken

En wachten op tevredenheid

Als een bus die nooit komt

Mijn hoed verbrijzelen over boos haar

Ik smeek mijn zak om een ​​sigaret

En in plaats daarvan vind ik een nikkel

En een verfrommeld servetje

Met een gedicht voor een minnaar die ik moet vergeten...

Het willen van jou

Het kleurt alles wat ik doe

Het is in mijn huis en in mijn bed

Het zit in elke traan die ik vergiet

Als ik denk dat ik het niet ga redden

Het willen van jou

Het is mijn niet-opgegeven gebed

Ik traceer je handen op mijn huid

Hoe durfde ik je binnen te laten?

Het is bijna meer dan ik kan verdragen

Het willen van jou

Ik bescherm mezelf terwijl ik mijn stoel inneem

In het kan niets schelen café

Accepteer de stille groet van de moeder met de baby

En het model met de zwarte shar pei

Er is een NYU-kind dat één deksel optilt

Dan gaat hij terug naar zijn boek van duizend pagina's...

En ik breng nog een ochtend door met het naspeuren van verhalen in de havermout

Dat een of andere Spanjaard zich niet herinnerde om te koken...

Het willen van jou

Ik word er om half twee wakker van

Met lang vervlogen schaduwen praat ik

Ik denk dat het niet erger kan

Maar hoe ik weet dat dat niet waar is

Het willen van jou

Het is een nooit eindigende storm

Ik draag het overal waar ik ga

Net als een jas die het niet weet

Dat het me warm moet houden.

Jij…

Kloppen op mijn deur, struikelen over woorden

Lachen om mijn grappen, portemonnees verliezen

Jij,

Nooit boos worden, een beetje boos worden, nooit begrijpen

Alles begrijpen

Jij

Helemaal gelijk

Absoluut fout

Alles wat ertoe doet…

Niets dan een lied

Niets dan een lied

Ik stap om kwart over drie in bad

Laat het water mijn gewonde trots verlichten

Ik spoel mijn verdriet weg met een belofte van morgen

Maar het water laat me niet verstoppen...

De klok aan de muur zegt: ga je gang, kraampje

Je hebt recht op een manier om ermee om te gaan...

En ik vraag me af of het niet echt eenzaamheid is die je doodt

Ik denk dat mensen echt doodgaan van de hoop

van hoop

Het willen van jou

Het kleurt alles wat ik doe

Het is in mijn huis en in mijn bed

Het zit in elke traan die ik vergiet

Als ik denk dat ik het niet ga redden

Het willen van jou

Het is mijn niet-opgegeven gebed

Ik traceer je handen op mijn huid

Hoe durfde ik je binnen te laten?

Het is bijna meer dan ik kan verdragen

Het willen van jou.