Мама, мы всё проебали - galat

О, мама!

О, мама, мы всё проебали!

О, мама, проебали всё!

О, мама!

О, мама, мы всё проебали!

О, мама, проебали всё!

О-о!

Вижу седина в твоих волосах.

Я хотел, чтоб для тебя я был героем, но

Время не вернуть, время как вода;

И моя жизнь будто песня, где пою я мимо нот.

Все наши пути не пересеклись.

Да, я помню все слова.

Я помню всех, кто другом был.

Мы теперь одни, против целый мир.

Затянули, и нам головы не вынуть из петли.

Я вижу смерть, вижу боль, вижу всех, кто ушел,

Слышу смех за спиной, но играем вопреки —

И наш век не прошел, выход здесь мы найдем

Чтобы там не (не понял слово честно)

О, мама!

О, мама, мы всё проебали!

О, мама, проебали всё!

О, мама!

О, мама, мы всё проебали!

О, мама, проебали всё!

О-о!

Сколько можно терпеть!

Снова спрятал нервы я в кейс.

Они спросят, кто я теперь.

За меня ответит fanbase.

Мы уходим под лёд, не видим наёб.

Привыкаем падать, думая что это полёт.

Среди дыма, колёс мы на стыке времён.

Да, мы ходим по краю, но не видим краёв.

Посмотри на мои раны, вены;

И порой надежда покидает,

И время нас с тобой мешкает,

Пока давит им короны череп;

Но закончится игра, — и

В одной коробке будут и король и пешка!

Мы летаем в небе, меж крошечных огней.

Утро смоет ночь в городе дождей.

Жгут запомнит боль брошеных людей.

Будем под землёй больше чем на ней.

Держим крестиком пальцы мы,

А не пальцами крестик.

Только лёжа в сырой земле

Ты перестанешь быть смертным.

Увы чтобы сосчитать души мёртвых звёзд

Мне не хватит созвездий

Звук упавшив на пол слёз

Станет гимном наших трагедий!

О, мама!

О, мама, мы всё проебали!

О, мама, проебали всё!

О, мама!

О, мама, мы всё проебали!

О, мама, проебали всё!

О-о!

Oh mama!

Oh, mam, we hebben alles verkloot!

Oh, mama, fuck alles!

Oh mama!

Oh, mam, we hebben alles verkloot!

Oh, mama, fuck alles!

Oh Oh!

Ik zie grijze haren in je haar.

Ik wilde een held voor je zijn, maar

Tijd kan niet worden teruggegeven, tijd is als water;

En mijn leven is als een lied waar ik voorbij de noten zing.

Al onze paden kruisten elkaar niet.

Ja, ik herinner me alle woorden.

Ik herinner me iedereen die een vriend was.

We zijn nu alleen, tegen de hele wereld.

Ze hebben het strakker gemaakt en we kunnen ons hoofd niet uit de strop halen.

Ik zie de dood, ik zie pijn, ik zie iedereen die er niet meer is,

Ik hoor gelach achter me, maar we spelen ondanks...

En onze eeuw is nog niet voorbij, we zullen hier een uitweg vinden

Zodat er niet (begreep het woord eerlijk gezegd niet)

Oh mama!

Oh, mam, we hebben alles verkloot!

Oh, mama, fuck alles!

Oh mama!

Oh, mam, we hebben alles verkloot!

Oh, mama, fuck alles!

Oh Oh!

Hoeveel kun je verdragen!

Weer verstopte ik mijn zenuwen in een zaak.

Ze zullen vragen wie ik nu ben.

Fanbase zal voor mij antwoorden.

We gaan onder het ijs, we zien de fuck niet.

We wennen eraan om te vallen, denkend dat dit een vlucht is.

Tussen de rook, wielen, zijn we op het kruispunt van tijden.

Ja, we lopen langs de rand, maar we zien de randen niet.

Kijk naar mijn wonden, aderen;

En soms verlaat de hoop

En de tijd blijft bij je hangen,

Terwijl de schedel hun kronen verplettert;

Maar het spel zal eindigen - en

Er zal zowel een koning als een pion in één doos zijn!

We vliegen in de lucht, tussen kleine lichtjes.

De ochtend zal de nacht wegspoelen in de stad van de regen.

De tourniquet herinnert zich de pijn van verlaten mensen.

We zullen meer ondergronds zijn dan erop.

Wij duimen voor je

En geen kruis met je vingers.

Alleen liggend in de vochtige aarde

Je zult ophouden sterfelijk te zijn.

Helaas, om de zielen van dode sterren te tellen

Ik mis de sterrenbeelden

Geluid valt op de vloer van tranen

Zal het volkslied van onze tragedies worden!

Oh mama!

Oh, mam, we hebben alles verkloot!

Oh, mama, fuck alles!

Oh mama!

Oh, mam, we hebben alles verkloot!

Oh, mama, fuck alles!

Oh Oh!