The Archaic Lonely Star Blues - Gal Costa

Tell me, tell me

Oh please tell me

Who among friends and even strangers

Who could say that you might?

I still remember the scene and the night

The promise one must keep, to keep

Them alive

Tell me, oh, tell me

Eu sei

Não me diga

Esquecer as promessas e mantê-las vivas

A poesia é uma mina

Quando me diz: «Até logo»

Eu olho e me calo

Eu nunca sei quem está ao meu lado

Você sabe, continuo o mesmo

Eu ainda preciso me olhar no espelho

Amanhã ou depois

Você sabe onde me encontrar

Eu vou ficar aqui mesmo

Brincando, dançando, chorando, gritando, morrendo

Eu sei

Não me diga a poesia

Tell me

Oh, oh please tell me

Who among friends and even strangers

Who could say that you might?

I still remember the scene and the night

The promise one must keep, to keep

Oh, them alive

Yes, tell me, oh, tell me, oh, tell me, baby, tell me.

.

Eu sei

vertel, vertel

oh vertel me alsjeblieft

Wie onder vrienden en zelfs vreemden?

Wie zou kunnen zeggen dat je dat zou kunnen?

Ik herinner me nog de scène en de nacht

De belofte die men moet houden, om te houden

ze levend

Vertel me, oh, vertel me

Ik weet

Vertel mij niet

Vergeet de beloften en houd ze in leven

Poëzie is een mijn

Als je tegen me zegt: "Tot ziens"

Ik kijk en zwijg

Ik weet nooit wie er aan mijn zijde staat

Weet je, ik ben nog steeds dezelfde

Ik moet nog in de spiegel kijken

Morgen of later

Weet je me te vinden

Ik blijf hier

Spelen, dansen, huilen, schreeuwen, sterven

Ik weet

Vertel me niet de poëzie

Zeg eens

Oh, oh vertel het me alsjeblieft

Wie onder vrienden en zelfs vreemden?

Wie zou kunnen zeggen dat je dat zou kunnen?

Ik herinner me nog de scène en de nacht

De belofte die men moet houden, om te houden

Oh, ze leven

Ja, vertel me, oh, vertel me, oh, vertel me, schat, vertel me.

.

Ik weet