O Amor - Gal Costa

Talvez quem sabe um dia

Por uma alameda do zoológico

Ela também chegará

Ela que também amava os animais

Entrará sorridente assim como está

Na foto sobre a mesa

Ela é tão bonita

Ela é tão bonita que na certa

Eles a ressuscitarão

O Século Trinta vencerá

O coração destroçado já

Pelas mesquinharias

Agora vamos alcançar

Tudo o que não podemos amar na vida

Com o estrelar das noites inumeráveis

Ressuscita-me

Ainda que mais não seja

Por que sou poeta

E ansiava o futuro

Ressuscita-me

Lutando contra as misérias

Do cotidiano

Ressuscita-me por isso

Ressuscita-me

Quero acabar de viver o que me cabe

Minha vida

Para que não mais existam

Amores servis

Ressuscita-me

Para que ninguém mais tenha

De sacrificar-se

Por uma casa, um buraco

Ressuscita-me

Para que a partir de hoje

A partir de hoje

A família se transforme

E o pai seja pelo menos o universo

E a mãe seja no mínimo a Terra

A Terra, a Terra

Misschien op een dag

Bij een steegje van de dierentuin

zij zal ook komen

Zij die ook van dieren hield

Je komt glimlachend binnen zoals je bent

Op de foto op tafel

Zij is zo mooi

Ze is zo mooi dat

Ze zullen haar doen herrijzen

De dertigste eeuw zal winnen

Het gebroken hart al

voor de kleinzieligheid

Laten we nu bereiken

Alles waar we niet van kunnen houden in het leven

Met de sterrenhemel van ontelbare nachten

reanimeer mij

zelfs als niet meer

waarom ben ik een dichter?

En ik keek uit naar de toekomst

reanimeer mij

Vechten tegen de ellende

Van elke dag

reanimeer me daarvoor

reanimeer mij

Ik wil uiteindelijk leven wat ik heb

Mijn leven

Zodat ze niet meer bestaan

slaafse liefdes

reanimeer mij

Zodat niemand anders het heeft

jezelf opofferen

Voor een huis, een gat

reanimeer mij

Dus dat vanaf vandaag

Sinds vandaag

Het gezin transformeert zichzelf

En de vader is in ieder geval het universum

En de moeder is tenminste de aarde

De aarde, de aarde