Errática - Gal Costa

Nessa melodia em que me perco

Quem sabe talvez um dia

Ainda te encontre, minha musa confusa

Essa estrada me escorre do peito

E tão sem jeito

Se desenha entre as estrelas da galáxia

Em fúcsia

Bússolas não há na cor dos versos

Usam como senhas tons perversos

Busco a trilha certa, matematicamente

Só sei brincar de cabra cega

Errática chega

Neste descaminho

Meu carinho te percorre a ausência

Corpo, alma, tudo, nada

Musa difusa

O sorriso do gato de Alice

Se se visse

Não seria menos ou mais intocável

Que o teu véu

Pausa de fração de semifusa

Pode conter tão grande tristeza

Busco o estilo exato, a tática eficaz

Do rock ao jazz

Do lied ao samba ao brega

Errática chega

In deze melodie waarin ik verdwaal

Wie weet misschien ooit

Vind jezelf nog, mijn verwarde muze

Deze weg stroomt uit mijn borst

En zo onhandig

Trekt tussen de sterren van de melkweg

in fuchsia

Er zijn geen kompassen in de kleur van de verzen

Ze gebruiken perverse tonen als wachtwoorden

Ik zoek het juiste spoor, wiskundig gezien

Ik weet alleen hoe ik blinde geit moet spelen

grillig arriveert

Op deze manier

Mijn genegenheid stroomt door je heen tijdens je afwezigheid

Lichaam, ziel, alles, niets

diffuse muze

De glimlach van Alice's kat

Als indien gezien

Het zou niet minder of meer onaantastbaar zijn

dat jouw sluier

Halve zekering breuk pauze

Kan zo veel verdriet bevatten

Ik zoek naar de exacte stijl, de effectieve tactiek

Van rock tot jazz

Van gelogen tot samba tot brega

grillig arriveert