The Chemistry Of Common Life - Fucked Up

The algebras of the earth speak the worth

To draft the laws, the vale, the midwife birth the key,

The chemistry of common life

The speck on the bone

Grown to size by the poems

Coax the passions from the stone,

The chemistry of common life

Iron antlers fill the sky,

Metal organs fertilize,

Sparks and ingots come alive,

The chemistry of common life,

The chemistry of common life

Here but for the spinning of a sphere,

Electric skies and vibrations rise the breach,

the birth, the seed inside,

The chemistry of common life

Silver plated chaste embryo awakened by the touch

From the mater, the mother, the magnificence, the matter,

The river of steel that flows from high holy rods

Unite the dead to God creation,

The seal opens to touch the sky,

Aflame with life it burns beyond

To proclaim a marriage, a chemical bond

The chemistry of common life

Eruptions from below the sleeping face,

Molten veins and golden grains,

The power, the ecstasy, the grace,

The chemistry of common life

Here but for the spinning of a sphere

Tease the heavens that sanctify the sky,

Liquid life poured down excites the ores,

Ignite the crust, inseminate the dust,

The cultured quartz that rises high,

The stone refined that lives and shines,

Be the vessel, be the knife

Stone and metal come to life

In the crux the cross divine

The shell, the purpose, the sublime

Fill the chalice with the blade,

Wed the maker to the made,

Grow the divine from profane,

Let the shining never fade

Between the crystal and the womb,

Astride the pistil and the tomb,

Create from parts that were a man

The stars, to hum their song again

Fill the chalice with the blade,

Wed the maker to the made,

Grow the divine from profane,

Let the shining never fade,

Be the fire in the ice,

The chemistry of common life.

De algebra's van de aarde spreken de waarde

Om de wetten op te stellen, het dal, de verloskundige geboorte de sleutel,

De chemie van het gewone leven

Het stipje op het bot

Op maat gegroeid door de gedichten

Haal de hartstochten uit de steen,

De chemie van het gewone leven

IJzeren geweien vullen de lucht,

Metalen organen bevruchten,

Vonken en staven komen tot leven,

De chemie van het gewone leven,

De chemie van het gewone leven

Hier, maar voor het draaien van een bol,

Elektrische luchten en trillingen stijgen de bres,

de geboorte, het zaad van binnen,

De chemie van het gewone leven

Verzilverd kuis embryo gewekt door de aanraking

Van de mater, de moeder, de pracht, de materie,

De rivier van staal die stroomt uit hoge heilige roeden

Verenig de doden met de schepping van God,

Het zegel gaat open om de lucht te raken,

In vuur en vlam van het leven brandt het verder

Om een ​​huwelijk af te kondigen, een chemische binding

De chemie van het gewone leven

Uitbarstingen van onder het slapende gezicht,

Gesmolten aderen en gouden korrels,

De kracht, de extase, de genade,

De chemie van het gewone leven

Hier, maar voor het draaien van een bol

Plaag de hemel die de hemel heiligt,

Het naar beneden gestorte vloeibare leven wekt de ertsen op,

Steek de korst aan, bevrucht het stof,

Het gekweekte kwarts dat hoog oprijst,

De verfijnde steen die leeft en schijnt,

Wees het vat, wees het mes

Steen en metaal komen tot leven

In de kern het goddelijke kruis

De schaal, het doel, het sublieme

Vul de kelk met het mes,

Trouw de maker met de gemaakte,

Laat het goddelijke groeien uit profaan,

Laat de glans nooit vervagen

Tussen het kristal en de baarmoeder,

schrijlings op de stamper en het graf,

Maak van onderdelen die een man waren

De sterren, om hun lied opnieuw te neuriën

Vul de kelk met het mes,

Trouw de maker met de gemaakte,

Laat het goddelijke groeien uit profaan,

Laat de glans nooit vervagen,

Wees het vuur in het ijs,

De chemie van het gewone leven.