Lakes Of Steep - Friska Viljor

I’ve been longing for some years

It’s the journey that awakes my fear

If I don’t try it I won’t get it done

I’ve been moving with the pace of snails

Standing still like the bricks I’m in

And now I’m down here in a lake so steep

I’ve been hanging with the ones I need

To help me learn how to do indeed

I’m just waiting for the sounds to come

I’m work around all the crucial things

Like being honest with myself it rings

A little warning in my head it seems

So what is emotion

A pain in the heart when you breathe?

I’ve got no devotion

I’m trying but I can’t believe

I’ve been walking to the end of rain

Pushing forward in the speeding lane

But I am back to where I started now

The silence taunts me with the darkest noise within

The lights keeps shining with the darkest ring

And I am stuck in the midst of the void

Ik verlang al een paar jaar

Het is de reis die mijn angst wekt

Als ik het niet probeer, krijg ik het niet voor elkaar

Ik beweeg met het tempo van slakken

Stil staan ​​als de stenen waarin ik zit

En nu ben ik hier beneden in een meer zo steil

Ik heb rondgehangen met degenen die ik nodig heb

Om me te helpen leren hoe ik het inderdaad moet doen

Ik wacht gewoon tot de geluiden komen

Ik werk om alle cruciale dingen heen

Alsof ik eerlijk tegen mezelf ben, klinkt het

Een kleine waarschuwing in mijn hoofd lijkt het

Dus wat is emotie?

Een pijn in het hart als je ademt?

Ik heb geen toewijding

Ik probeer het, maar ik kan het niet geloven

Ik heb gelopen tot het einde van de regen

Vooruit duwen in de rijstrook

Maar ik ben weer terug bij waar ik nu begon

De stilte treitert me met het donkerste geluid vanbinnen

De lichten blijven schijnen met de donkerste ring

En ik zit vast in het midden van de leegte