Wie oft solln wir dir's noch sagen - Frei.Wild

Es kam mir so vor

Sie meinten’s gut mit mir

Und wollten’s mir nicht vergönnen

Dabei war’s guter Rat

Den ich nicht angenommen hab

Bin auf die Fresse gefalle’n

Es hieß, bleib doch zuhaus

Es kommt nix schlaues dabei raus

Zuhause kann Dir nichts passieren

Und ich weigerte mich

Schlief mit der Fresse auf’m Tisch

Klar, war’s damals obercool

Wie oft soll’n wir’s Dir noch sagen

Du wirst auch noch schlau, kommst selber drauf

Wirst auch noch ruhiger

Und heut muß ich beichten:

Es kam so, wie sie sagten, es gibt Tage, an denen ich lieber zuhause bleib

Und mir vor dem Fernseher die Zeit vertreib

Man ging auch aus, hat im Bancomat übernachtet

Um nicht nachhause zu gehen

Früher war’s auch ein kleines Problem, nach ner durchzechten Nacht

Morgens aufzustehe’n

Und zur Arbeit zu geh’n und dann trotzdem um zehn am Abend

Wieder die Sterne zu suchen

Zo leek het mij

Ze bedoelden het goed met mij

En wilde het me niet geven

Het was wel een goed advies

die ik niet accepteerde

Ik viel op mijn gezicht

Er stond: blijf thuis

Daar komt niets slims van

Thuis kan je niets overkomen

En ik weigerde

Sliep met zijn gezicht op tafel

Zeker, het was toen super gaaf

Hoe vaak moeten we het je vertellen?

Jij wordt ook slim, zoek het zelf maar uit

Je wordt nog rustiger

En vandaag moet ik bekennen:

Het kwam zoals ze zeiden, er zijn dagen dat ik liever thuis blijf

En breng de tijd door voor de tv

We gingen ook uit en bleven bij de geldautomaat

Om niet naar huis te gaan

Vroeger was het een klein probleem na een nachtje drinken

om 's ochtends op te staan

En gaan werken en dan nog om tien uur 's avonds

Weer op zoek naar de sterren