Für immer für ewig unendlich - Frei.Wild

Schließ doch mal deine Augen

Da war unser Lachen, da war nie ein Leid

Siehst du die Sonne am Himmel

Oh ja, es war eine geile Zeit

Hingen da mit unseren Träumen

Und wir waren so jung, so jung, so jung

Pfiffen kopfüber unsere Lieder

Schwerelos, klang gar nicht dumm

Und irgendwann haben wir uns verloren

Aus den Augen aber niemals aus dem Sinn

Du nahmst den Zug in Richtung Norden

Ich sagte: Ich komme dann nach

Wenn ich selbst soweit bin

Wenn ich soweit bin

Endlich halt ich dich in meinen Armen

Für immer, für ewig, nur wir

Wolltest den Himmel, ich die Straße, und ich

Bin endlich, unendlich, bei dir

Wahrhaftige Bilder von damals

Verschwinden, verdunkeln sah ich sie noch nie

Allgegenwärtig, nie ruhend

Nenn sie Romanzen, nenn sie Nostalgie

Nicht einmal vorbei gezogen

Der Dampfer getrübter Erinnerung

Ein Blick auf die Ferne, auf damals

Sie trieb mich an, trieb mich nach vorne

Endlich halt ich dich in meinen Armen

Für immer, für ewig, nur wir

Wolltest den Himmel, ich die Straße, und ich

Bin endlich, unendlich, bei dir

Ich riss meine Zelte ab, brach auf

Über Meere, über Strassen machte ich mich auf

Ich wollte weg, wollte nur hin zu dir

Nun bin ich hier

Endlich halt ich dich in meinen Armen

Ich wusste irgendwann, schaff ich den Sprung zu dir

Wolltest den Himmel, ich die Straße, und ich

Bin endlich, unendlich, bei dir

Sluit alsjeblieft je ogen

We hebben gelachen, er was nooit verdriet

Zie je de zon aan de hemel?

Oh ja, het was een geweldige tijd

Hing daar met onze dromen

En we waren zo jong, zo jong, zo jong

Onze liedjes ondersteboven fluiten

Gewichtloos klonk helemaal niet stom

En uiteindelijk verloren we elkaar

Uit het oog maar nooit uit het hart

Je nam de trein in noordelijke richting

Ik zei: ik volg je dan

Als ik er zelf klaar voor ben

Als ik klaar ben

Eindelijk houd ik je in mijn armen

Voor altijd, voor altijd, alleen wij

Jij wilde de lucht, ik wilde de straat, en ik

Ik ben eindelijk, oneindig, bij jou

Echte foto's van toen

Ik heb ze nog nooit zien verdwijnen, verduisteren

Alomtegenwoordig, nooit slapend

Noem ze romantiek, noem ze nostalgie

Niet eens geslaagd

De stoomboot van vertroebeld geheugen

Een blik in de verte, toen

Ze duwde me, duwde me naar voren

Eindelijk houd ik je in mijn armen

Voor altijd, voor altijd, alleen wij

Jij wilde de lucht, ik wilde de straat, en ik

Ik ben eindelijk, oneindig, bij jou

Ik brak mijn tenten af, ging op weg

Ik vertrok over zeeën, over wegen

Ik wilde weg, ik wilde gewoon naar je toe

Nu ben ik hier

Eindelijk houd ik je in mijn armen

Op een gegeven moment wist ik dat ik de sprong naar jou kon maken

Jij wilde de lucht, ik wilde de straat, en ik

Ik ben eindelijk, oneindig, bij jou