Auf ein nie wieder Wiedersehen - Frei.Wild

Will keine Burg, die Mauern um mich stellt

Keinen Draht mit Stacheln, der mich gefangen hält

Keine Betroffenheit, ich habe mich revanchiert

Die Zinnsoldaten in meinem Kopf

Sind auch schon lange abmarschiert

Brauche keine «Wehr Dich"-Hetzer

Kein oft nur neidisches Lob

Will keinen Heldenkranz, keine Zweckallianz

Keinen Platz im elften Gebot

Ich sprach es werde Bewusstsein

Und Bewusstsein ward geworden

Zu viel für andere, zu viel für mich

Und so entsorge ich meine Sorgen

Keine allerletzte Träne

Macht es gut, au revoir

Auf ein nie wieder Wiedersehen

Nie wieder Wiedersehen

Keine allerletzte Träne

Auch kein Vergeben

Au revoir und auf Wiedersehen

Offene Tür, trifft auf vorgehaltene Hand

Wie bei der schreibenden Zunft

Mal kurzerhand einfach an die Wand

Am goldenen Faden durch das Glanzlicht meiner Zeit

Dann an Schattentagen, stand ich alleine da

Und sah keinen weit und breit

Nicht schlimm, weint um euch selbst

Konnte selektieren und in mich gehen

Nur so und nur durch euch, lernte ich

Das Nicht- Vergeben zu verstehen

Ich sprach es werde Freiheit

Und Freiheit ward geworden

Zu viel für andere, zu viel für mich

Und so enttarnte ich euch als Sorgen

Keine allerletzte Träne

Macht es gut, au revoir

Auf ein nie wieder Wiedersehen

Nie wieder Wiedersehen

Keine allerletzte Träne

Auch kein Vergeben

Au revoir und auf Wiedersehen

Ik wil geen kasteel dat muren om me heen zet

Geen prikkeldraad om me gevangen te houden

Geen ontzetting, ik beantwoordde de gunst

De tinnen soldaatjes in mijn hoofd

Ben ook al lang vertrokken

Geen "verdedig jezelf" oproerkraaiers nodig

Nee vaak alleen jaloerse lof

Wil geen heldenkrans, geen alliantie van doel

Geen plaats in het elfde gebod

Ik zei dat er bewustzijn zal zijn

En bewustzijn werd

Te veel voor anderen, te veel voor mij

En zo kom ik van mijn zorgen af

Geen laatste traan

Pas op, au revoir

Zie je nooit meer

Zie je nooit meer

Geen laatste traan

Ook geen vergeving

Au revoir en tot ziens

Open deur ontmoet opgehouden hand

Zoals in het schrijfgilde

Hang hem eenvoudig aan de muur zonder verder oponthoud

Op de gouden draad door het hoogtepunt van mijn tijd

Toen stond ik daar op schaduwrijke dagen alleen

En zag niemand heinde en verre

Niet slecht, huil voor jezelf

Ik zou kunnen selecteren en in mezelf gaan

Alleen op deze manier en alleen door jou heb ik geleerd

Begrijp de onvergevingsgezindheid

Ik zei dat er vrijheid zal zijn

En de vrijheid kwam

Te veel voor anderen, te veel voor mij

En dus ontmaskerde ik je als zorgen

Geen laatste traan

Pas op, au revoir

Zie je nooit meer

Zie je nooit meer

Geen laatste traan

Ook geen vergeving

Au revoir en tot ziens