Entrevista - Francisca Valenzuela

Llego más temprano con los zapatos lustrados con mi modo educado y un traje

impeclable

Entro asustado, protocolo instalado

Él me extiende una mano, una sonrisa para y digo

Es lo que tengo que hacer

Haré

Como yo consigo que me de lo que necesito, un trabajo salariado con un bono

anual

Un orgullo, una hipoteca, un seguro de familia, un sentido a la vida,

una nueva actividad

Yo no se, como responder

Yo no se, como hacerlos entender

Que yo puedo, yo debo mis manos — mi cerebro

Mientras sigo en este limbo laboral

Me pregunta si yo tengo mis estudios realizados, si yo tengo algún grado,

titulo profesional

A donde he trabajado, porque yo he llegado, en este tiempo es complicado la

economía anda mal

Es lo que tengo que hacer

Haré

Yo no se, como responder

Yo no se, como hacerlos entender

Que yo puedo, yo debo mis manos — mi cerebro

Mientras sigo en este limbo laboral

Uh, uh (x2)

Delibera, pondera, evalua, examina de lo que soy capaz

Él delibera, pondera, evalua, examina de lo que soy capaz y

Si soy uno de esos ando en busqueda

Si yo vengo a esta entrevista, nueva opotunidad

Por un rato continuamos y yo sigo incomodado

Es como andar sin ropa en la calle principal

De pronto se despide, dice las frases correctas con una mueca chueca «Te vamos a llamar»

Es lo que tengo que hacer

Haré

Yo no se, como responder

Yo no se, como hacerlos entender

Que yo puedo, yo debo mis manos — mi cerebro

Mientras sigo en este limbo laboral

Yo no se…

En esta entrevista…

Ik kom eerder aan met mijn schoenen gepoetst op mijn beleefde manier en een pak

onberispelijk

Ik kom bang binnen, protocol geïnstalleerd

Hij steekt een hand naar me uit, een glimlach stopt en ik zeg

Het is wat ik moet doen

ik zal doen

Hoe zorg ik ervoor dat hij me geeft wat ik nodig heb, een betaalde baan met een bonus?

jaarlijks

Een trots, een hypotheek, een familieverzekering, een zin in het leven,

een nieuwe activiteit

Ik weet niet hoe ik moet antwoorden

Ik weet niet hoe ik ze moet laten begrijpen

Dat ik het kan, ik heb mijn handen te danken - mijn brein

Terwijl ik nog steeds in dit arbeidsonrust zit

Hij vraagt ​​me of ik mijn studie heb afgerond, of ik een diploma heb,

functietitel

Waar ik heb gewerkt, omdat ik ben aangekomen, in deze tijd is het ingewikkeld

economie is slecht

Het is wat ik moet doen

ik zal doen

Ik weet niet hoe ik moet antwoorden

Ik weet niet hoe ik ze moet laten begrijpen

Dat ik het kan, ik heb mijn handen te danken - mijn brein

Terwijl ik nog steeds in dit arbeidsonrust zit

eh eh (x2)

Bewust, nadenken, evalueren, onderzoeken waartoe ik in staat ben

Hij beraadslaagt, overdenkt, evalueert, onderzoekt wat ik kan en

Als ik een van degenen ben die ik zoek

Als ik naar dit interview kom, nieuwe kans

We gaan nog een tijdje door en ik voel me nog steeds niet op mijn gemak

Het is alsof je zonder kleren door de hoofdstraat loopt

Plots zegt hij gedag, zegt de juiste zinnen met een scheef gezicht «We gaan je bellen»

Het is wat ik moet doen

ik zal doen

Ik weet niet hoe ik moet antwoorden

Ik weet niet hoe ik ze moet laten begrijpen

Dat ik het kan, ik heb mijn handen te danken - mijn brein

Terwijl ik nog steeds in dit arbeidsonrust zit

Ik weet het niet…

In dit gesprek…