Va, pensiero - Filippa Giordano, Джузеппе Верди

Va, Pensiero, sull’ali dorate;

Va, ti posa sui clivi, sui colli

Ove olezzano tepide e molli

L’aure dolci del suolo natal!

Del Giordano le rive saluta

Di Sionne le torri atterrate…

Oh mia patria, si bella e perduta!

Oh membranza si cara e fatal!

Arpa d’or dei fatidici vati

Perché muta dal salice pendi?

Le memorie nel petto raccendi

Ci favella del tempo che fu!

O simile di Sòlima ai fati

Traggi un suono di crudo lamento

O t’ispiri il Signore un concento

Che ne infonda al patire virtù

Che ne infonda al patire virtù

Che ne infondo al patire virtù

Al patire virtù

Ga, Dacht, op gouden vleugels;

Ga, het rust je op de heuvels, op de heuvels

Waar ze lauw en zacht ruiken

De zoete uitstraling van de geboortegrond!

Groeten vanaf de oevers van de Jordaan

Van Sionne de gelande torens ...

Oh mijn vaderland, zo mooi en verloren!

Oh lieve en fatale memoires!

Harp d'or van de noodlottige vati

Waarom verandert het van de wilgenhellingen?

De herinneringen in de kist die je verzamelt

Vertel ons over de tijd dat dat was!

Of vergelijkbaar van Sòlima met het lot

Je hoort een geluid van ruw gekreun

Of moge de Heer u een concento inspireren

Die deugd in het lijden inboezemt

Die deugd in het lijden inboezemt

Wat laat ik doordrenken met lijdende deugd?

deugd lijden