В последний раз - Филипп Киркоров

Мела метель и снег летал и застилал огни вокзала, как будто в сон,

в ночь уплывал пустой перрон, где ты стояла

Прощальный взор — немой укор печальных глаз пронзал мне сердце в последний раз,

в последний раз, в последний раз…

Я уезжал, я улетал, я уходил от многих женщин, но под звездой любви святой

однажды был с тобой обвенчан

Горели мы среди зимы, как две свечи, и вдруг погасли и в седой ночи поезд мой

мчит, оставив счастье…

Сны о тебе, моя любовь, моя печаль, продлятся годы, но от тебя меня сейчас

уносит вдаль моя свобода

Прости меня за то, что я тебя не спас от расставанья в последний раз,

в последний раз, в последний раз…

Er was een sneeuwstorm en sneeuw vloog en bedekte de lichten van het station, als in een droom,

een leeg platform dreef 's nachts weg, waar jij stond

Een afscheidsblik - het stomme verwijt van droevige ogen doorboorde mijn hart voor de laatste keer,

voor de laatste keer, voor de laatste keer...

Ik ging weg, ik vloog weg, ik liet veel vrouwen achter, maar onder de ster van liefde, de heilige

ooit met jou getrouwd

We brandden midden in de winter als twee kaarsen, en gingen plotseling uit en in de grijze nacht mijn trein

haast zich, verlatend geluk ...

Dromen over jou, mijn liefde, mijn verdriet, zullen jaren duren, maar nu van jou

neemt mijn vrijheid weg

Vergeef me dat ik je niet voor de laatste keer heb gered,

voor de laatste keer, voor de laatste keer...