Снег - Филипп Киркоров

Почему так жесток снег, оставляет твои следы,

И по кругу зачем бег, и бежишь от меня ты.

Не даёт до утра спать, снег растаявший — он вода,

Ты одно лишь должна знать — я люблю тебя навсегда.

Не даёт до утра спать, снег растаявший — он вода,

Ты одно лишь должна знать — я люблю тебя навсегда.

Почему голоса звёзд в полумраке едва слышны,

Ветер слёзы дождя принёс, только слёзы мне не нужны.

Разучился смотреть вдаль, разучился считать до ста.

Разучился любить февраль, — он украл тебя навсегда.

Разучился смотреть вдаль, разучился считать до ста.

Разучился любить февраль, — он забрал тебя навсегда.

Расстаются, когда ложь, засыпают, когда тьма.

И по телу когда дрожь — нас решают сводить с ума.

Если хочешь идти — иди, если хочешь забыть — забудь.

Только знай, что в конце пути ничего уже не вернуть.

Если хочешь идти — иди, если хочешь забыть — забудь.

Только знай, что в конце пути никого уже не вернуть.

Если хочешь идти — иди, если хочешь забыть — забудь.

Только знай, что в конце пути никогда уже не вернуть.

Только знай, что в конце пути никого уже не вернуть.

Waarom is de sneeuw zo wreed, laat je voetstappen achter

En in een cirkel waarom rennen, en jij rent van mij weg.

Laat je niet slapen tot de ochtend, gesmolten sneeuw - het is water,

Het enige wat je hoeft te weten is dat ik voor altijd van je hou.

Laat je niet slapen tot de ochtend, gesmolten sneeuw - het is water,

Het enige wat je hoeft te weten is dat ik voor altijd van je hou.

Waarom zijn de stemmen van de sterren in de schemering nauwelijks hoorbaar,

De wind bracht tranen van regen, maar ik heb geen tranen nodig.

Ik vergat hoe ik in de verte moest kijken, ik vergat hoe ik tot honderd moest tellen.

Ik vergat hoe ik van februari moest houden - het heeft je voor altijd gestolen.

Ik vergat hoe ik in de verte moest kijken, ik vergat hoe ik tot honderd moest tellen.

Ik vergat hoe ik van februari moest houden - het kostte je een eeuwigheid.

Ze gaan uit elkaar als het gelogen is, vallen in slaap als het donker is.

En als het lichaam beeft, besluiten ze ons gek te maken.

Als je wilt gaan, ga, als je wilt vergeten, vergeet.

Weet gewoon dat er aan het einde van het pad niets is om terug te keren.

Als je wilt gaan, ga, als je wilt vergeten, vergeet.

Weet gewoon dat aan het einde van de weg niemand kan terugkeren.

Als je wilt gaan, ga, als je wilt vergeten, vergeet.

Weet gewoon dat je aan het einde van de weg nooit meer terugkomt.

Weet gewoon dat aan het einde van de weg niemand kan terugkeren.