Странные люди - Филипп Киркоров

Когда соприкасаешься с запретной территорией, то кажется, что мир вокруг —

расставленная сеть.

И нервы не справляются с немыслимой историей, в которой не позволено хотеть.

Пытаясь не показывать свою несостоятельность, я пробовал сподобиться на крупные

дела.

Да только это — лажа все, и мнимая влиятельность на этот раз, похоже, не пошла.

Припев:

Странные люди, знакомые лица, взгляды уж слишком всерьез.

Вы же не судьи, к чему ж так трудиться мало ли кто с кем до слез…

И нестерпимо близкие порочные желания, и внутренние помыслы, зажатые в тиски,

Граничат с чем-то искренним.

В ней столько обаяния, что сердце просто рвется на

куски.

Припев:

Странные люди, знакомые лица, взгляды уж слишком всерьез.

Вы же не судьи, к чему ж так трудиться мало ли кто с кем до слез…

Я люблю тебя:

В тебе я вижу первую.

С тобой я понял главное, а легкая застенчивость так

трепетно мила.

Ты начинаешь нервничать, и мне пора заканчивать, любима будь, желанна и светла.

Припев:

Странные люди, знакомые лица, взгляды уж слишком всерьез.

Вы же не судьи, к чему ж так трудиться мало ли кто с кем до слез,

мало ли кто с кем до слез!..

Wanneer je in contact komt met het verboden gebied, lijkt het alsof de wereld om je heen is

verspreid netwerk.

En de zenuwen kunnen niet omgaan met een ondenkbaar verhaal waarin het niet mag.

Ik probeerde mijn ontoereikendheid niet te laten zien, ik probeerde groot te winnen

zaken.

Ja, alleen dit is allemaal onzin, en de denkbeeldige invloed deze keer, zo lijkt het, werkte niet.

Refrein:

Vreemde mensen, bekende gezichten, kijken te serieus.

Je bent geen rechter, waarom werken zo weinig mensen zo hard met iemand tot tranen toe...

En ondraaglijk nauwe wrede verlangens en innerlijke gedachten, geklemd in een bankschroef,

Ze grenzen aan iets oprechts.

Er zit zoveel charme in dat het hart er gewoon voor breekt

stukken.

Refrein:

Vreemde mensen, bekende gezichten, kijken te serieus.

Je bent geen rechter, waarom werken zo weinig mensen zo hard met iemand tot tranen toe...

Ik houd van jou:

In jou zie ik de eerste.

Met jou begreep ik het belangrijkste, en lichte verlegenheid

trillend zoet.

Je begint nerveus te worden, en het is tijd voor mij om te eindigen, bemind, gewenst en helder te zijn.

Refrein:

Vreemde mensen, bekende gezichten, kijken te serieus.

Je bent geen rechter, waarom werken zo weinig mensen zo hard met iemand tot tranen toe,

weinig mensen om mee te huilen!..