Сон - Филипп Киркоров

Я не смею в сны твои проникнуть, их прикосновением губя, как войти мне,

как тебя окликнуть,

Как сквозь них мне заслонить тебя, навсегда, ты слышишь, навсегда.

Не узнать друг друга нам и не крикнуть, снег не видим и не видим дождь.

Я не смею в сны твои проникнуть, вдруг сквозь них ты не со мной идешь,

ты не со мной идешь.

Припев:

Я вижу вновь сон, сон как стон, он будит во мне ад слов о любви к тебе.

В нем льются ливни, волны, волны там плачут, тая во сне, там жизнь,

жизнь моя в тебе.

Я вижу вновь сон, сон как стон, он будит во мне ад слов о любви к тебе.

В нем льются ливни, волны, волны там плачут, тая во сне, там жизнь,

жизнь моя в тебе, жизнь моя в тебе.

Ik durf je dromen niet binnen te dringen, ze te vernietigen met hun aanraking, hoe kan ik binnenkomen,

hoe kan ik je bellen?

Hoe kan ik je er doorheen beschermen, voor altijd, hoor je, voor altijd.

We herkennen elkaar niet en schreeuwen niet, we zien geen sneeuw en we zien geen regen.

Ik durf niet in je dromen door te dringen, ineens ga je ze niet door met mij,

je gaat niet met mij mee.

Refrein:

Ik zie weer een droom, een droom als een kreun, het wekt in mij de hel van woorden over liefde voor jou.

Stortbuien stromen erin, golven, golven huilen daar, smelten in een droom, er is leven,

mijn leven is in jou.

Ik zie weer een droom, een droom als een kreun, het wekt in mij de hel van woorden over liefde voor jou.

Stortbuien stromen erin, golven, golven huilen daar, smelten in een droom, er is leven,

mijn leven is in jou, mijn leven is in jou.