Роза красная - Филипп Киркоров

Надежда подсказала, дорога привела меня туда, где роза прекрасная цвела.

И сердце загорелось от яркого огня, но острыми шипами ты встретила меня.

Припев:

Роза красная моя, сердце часто бьется, лепестков твоих дурман надо мною вьется.

Роза красная моя, привыкаю к боли, навсегда к тебе шипы сердце мое прикололи.

Хочу тебя коснуться шипы мне пальцы жгут, хочу уйти, а ноги обратно не идут.

Стою перед тобою, дыхание затая, не будь со мной такою, колючая моя.

Припев:

Роза красная моя, сердце часто бьется, лепестков твоих дурман надо мною вьется.

Роза красная моя, привыкаю к боли, навсегда к тебе шипы сердце мое прикололи.

Роза красная моя, сердце часто бьется, лепестков твоих дурман надо мною вьется.

Роза красная моя, привыкаю к боли, навсегда к тебе шипы сердце мое прикололи.

Надежда подсказала, дорога привела меня туда, где роза прекрасная цвела.

Hoop stimuleerde me, de weg leidde me naar waar een prachtige roos bloeide.

En het hart vatte vlam van een helder vuur, maar je ontmoette me met scherpe punten.

Refrein:

Mijn rode roos, mijn hart klopt vaak, je verdovende bloemblaadjes krullen over me heen.

Mijn rode roos, ik raak gewend aan pijn, doornen hebben mijn hart voor altijd aan jou vastgemaakt.

Ik wil je aanraken, de doornen branden aan mijn vingers, ik wil weggaan, maar mijn benen willen niet terug.

Ik sta voor je, houd mijn adem in, wees niet zo met mij, mijn stekelige.

Refrein:

Mijn rode roos, mijn hart klopt vaak, je verdovende bloemblaadjes krullen over me heen.

Mijn rode roos, ik raak gewend aan pijn, doornen hebben mijn hart voor altijd aan jou vastgemaakt.

Mijn rode roos, mijn hart klopt vaak, je verdovende bloemblaadjes krullen over me heen.

Mijn rode roos, ik raak gewend aan pijn, doornen hebben mijn hart voor altijd aan jou vastgemaakt.

Hoop stimuleerde me, de weg leidde me naar waar een prachtige roos bloeide.