Моя жизнь - Филипп Киркоров

Что там вдали?

Вся моя жизнь, ты читаешь ее между строк.

Погоди, погоди нажимать запотевший курок!

Не грусти обо мне и не думай, дорогая до боли земля.

Я устал не найдя своей пули, я устал вдалеке от тебя.

Ты возьми меня в нежные руки, я спешил через холод и зной,

Через долгие годы разлуки.

Как я плачу при встрече с тобой!

Я бегу по весеннему лесу, сердцу тесно в объятиях груди,

А черемуха сказочным цветом засыпает заботы мои.

Не могу, не могу надышаться этим духом травы молодой!

Захмелею, свалюсь запыхавшись и зароюсь в нее головой.

Не грусти обо мне и не думай, дорогая до боли земля.

Я устал не найдя своей пули, я устал вдалеке от тебя.

Wat is daarbuiten?

Mijn hele leven lees je het tussen de regels door.

Wacht, wacht, haal de zweterige trekker over!

Wees niet bedroefd over mij en denk niet na, lieve aarde.

Ik ben het zat om mijn kogel niet te vinden, ik ben moe ver van jou.

Je neemt me in zachte handen, ik haastte me door de kou en hitte,

Door vele jaren van scheiding.

Wat huil ik als ik je ontmoet!

Ik ren door het lentebos, mijn hart is stevig in de armen van mijn borst,

En vogelkers bedekt mijn zorgen met een fantastische kleur.

Ik kan niet, ik kan deze jonge grasgeest niet ademen!

Ik zal aangeschoten worden, buiten adem instorten en mijn hoofd erin begraven.

Wees niet bedroefd over mij en denk niet na, lieve aarde.

Ik ben het zat om mijn kogel niet te vinden, ik ben moe ver van jou.